جامی » دیوان اشعار » فاتحة الشباب » رباعیات » شمارهٔ ۹۹

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>یا رب ز دو کون بی نیازم گردان</p></div>
<div class="m2"><p>وز افسر فقر سرفرازم گردان</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>در راه طلب محرم رازم گردان</p></div>
<div class="m2"><p>زان ره که نه سوی توست بازم گردان</p></div></div>

شمارهٔ ۱۰۰

یا رب ز دو کون بی نیازم گردان
وز افسر فقر سرفرازم گردان
در راه طلب محرم رازم گردان
زان ره که نه سوی توست بازم گردان

هوش مصنوعی: این شعر درخواست از خداوند است که شاعر را از نیاز به دنیا و فقر آزاد کند و او را سرفراز و با عزت قرار دهد. همچنین شاعر از خدا می‌خواهد که در مسیر طلب و جستجوی حقیقت، او را محرم رازهای خود کند و از راه‌هایی که به سوی او نمی‌انجامد، دورش کند.

شمارهٔ ۹۸

شمارهٔ ۹۹

هوش مصنوعی: خدایا، من را از دو جهان بی‌نیاز کن و مرا از ذلت فقر آزاد و سرافراز گردان.

یا رب ز دو کون بی نیازم گردان

وز افسر فقر سرفرازم گردان

هوش مصنوعی: در مسیر جستجوی حقیقت، رازهای خود را به کسی بگو که با تو در این راه است، زیرا مسیرهای دیگر به تو راه نمی‌برد.

در راه طلب محرم رازم گردان

زان ره که نه سوی توست بازم گردان

شمارهٔ ۹۹

اطلاعات

برگردان به زبان ساده