شمارهٔ ۴ - این هم صفت عمارت اوست
حبذا منزلی چو کاخ بهشت
خاک و خشتش همه عبیر سرشت
گویی از طارم سپهر برین
بیت معمور آمده به زمین
بهر احرامش از چهار طرف
سبزپوشان در آستان زده صف
موج زن حوض مرمرش به میان
به هم آب ستاده بین و روان
آب فواره اش ترانه سرای
به هوای سماع جسته ز جای
دیده حور این مقام فرخنده
گشته از قصر خویش شرمنده
لیس فی الکائنات ثانیها
خلدالله ملک بانیها
شمارهٔ ۳ - در صفت عمارت شه است این: بنامیزد چه دلکش منزل است اینشمارهٔ ۵ - شد این نوشته به سلطان محمد رومی: طاب ریاک ای نسیم شمال
اطلاعات
وزن: فعلاتن مفاعلن فعلن (خفیف مسدس مخبون)
قالب شعری: مثنوی
منبع اولیه: ویکیدرج
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
حبذا منزلی چو کاخ بهشت
خاک و خشتش همه عبیر سرشت
هوش مصنوعی: چه خوب است که منزلی داشته باشم مانند کاخ بهشت، که خاک و خشت آن همه معطر و خوشبو باشد.
گویی از طارم سپهر برین
بیت معمور آمده به زمین
هوش مصنوعی: انگار که از بلندای آسمان، چیزی به این جهان زیبا و آباد آمده است.
بهر احرامش از چهار طرف
سبزپوشان در آستان زده صف
هوش مصنوعی: به خاطر پوشش سبز، از چهار سو در ورودی صف کشیدهاند.
موج زن حوض مرمرش به میان
به هم آب ستاده بین و روان
هوش مصنوعی: موجهای آب حوض مرمری به آرامی به هم میخورد و در وسط، آب ایستاده و در حال حرکت است.
آب فواره اش ترانه سرای
به هوای سماع جسته ز جای
هوش مصنوعی: آب فواره به مانند یک خواننده ترانهای زیبا میخواند و در فضایی معنوی به حرکت در آمده است.
دیده حور این مقام فرخنده
گشته از قصر خویش شرمنده
هوش مصنوعی: چشم حوری به خاطر این مقام خوشبخت و شاد، از قصر خود شرمنده شده است.
لیس فی الکائنات ثانیها
خلدالله ملک بانیها
هوش مصنوعی: هیچچیزی در جهان وجود ندارد که شبیه آن باشد، جز ملک جاودانی که سازندهاش خداست.