هوش مصنوعی: ای دل، به سوی چمن برو و جام خوشگوار را بخواه؛ همدمی چون سرو بلند و یاری با زیبایی گل را طلب کن.

هوش مصنوعی: محبت و معاشرت با یار باعث می‌شود که لذت‌ها و خوشی‌ها مانند شراب و باده اهمیت پیدا کنند. بنابراین، قبل از هر چیز، باید به سراغ یار بروی تا بتوانی خوشی‌ها را تجربه کنی.

هوش مصنوعی: از امواج سختی که از آسمان پایین آمدند، با کشتی‌ای رنگین از شراب، در جستجوی ساحل نجات حرکت می‌کنم.

هوش مصنوعی: در این شعر به تأمل در صحبت‌های عارفان و زاهدان پرداخته می‌شود. به دنبال شناخت معنوی و روحانی در زندگی هستیم، حال آنکه صفای دل و زندگی رندان (مردان بی‌ریا و ذوق‌گرا) به نوعی از درد و رنج به دست می‌آید. تلاش برای جستجوی حقیقت و خلوص در عواطف انسانی، فراتر از ظواهر و رفتارهای ریاکارانه، بیان می‌شود.

هوش مصنوعی: اگر سرنوشت به رشته امید تو گره‌ای بزند، با آن گره می‌توانی جعد مشکین را طلب کنی.

هوش مصنوعی: هر کجا که روزی سفر کرده‌ایم، دلمان از دیدن دوستمان پر از longing و دلتنگی است؛ به دنبال او در آنجا خواهیم بود.

هوش مصنوعی: هنگامی که از جام می بنوشی و لحظه‌ای خوش را تجربه کنی، بهتر است جامی بیاوری که نشانگر عظمت و قدرت شاه جمشید باشد.