هوش مصنوعی: ای محبوب من، جانم فدای تو باد. تو که در سرزمین ابطحی زندگی می‌کنی، باعث شور و شوق ترک‌ها و درگیری‌های عجم و فتنه‌انگیزی در عرب‌ها شده‌ای.

هوش مصنوعی: هیچ کس در دنیا نیست که از زیبایی تو شگفت‌زده نشود، ای کسی که در کمال زیبایی، شگفت‌انگیزتر از هر زیبایی دیگری.

هوش مصنوعی: هر کس در این مهمانی نتوانست حتی کمی از جام وصال تو بنوشد، با دل تشنه و لب‌های خشک از اینجا رفت.

هوش مصنوعی: تا زمانی که زلف تو تاریک و شب‌مانند است و چهره‌ات روشن و همانند آفتاب در میانه روز، من این وضعیت را در شب و روز به عنوان ذکر و راز خود می‌دانم.

هوش مصنوعی: می‌گوید که لبخند و محبت معشوق به عاشقان خسته، همچون میوه‌ای شیرین است که می‌تواند آلام و دردهای درونی آنها را تسکین دهد، چرا که آن‌ها سال‌ها رنج کشیده‌اند و نیاز به محبت دارند.

هوش مصنوعی: در مسیر عشق، رعایت آداب و نزاکت چندان اهمیتی ندارد. ما عاشق و شیدا هستیم و از ما انتظار نمی‌رود که به آداب و رسوم پایبند باشیم.

هوش مصنوعی: دل به خانه‌ی غم و سرزمین خاک تو وابسته است، چون همین عشق و درد، موجب شرف و خوشی من است.

هوش مصنوعی: آنچه که من در جستجوی آن هستم، همان چیزی است که تو از آن پرسیدی. مطلوب من این است که جانم را در این جستجو فدای کنم.