هوش مصنوعی: ای معلم، به آن دلبر زیبا یاد نده که ظلم و ستم کند، زیرا فقط کسی که دارای صفات خوب است، سزاوار داشتن چهره زیبا است.

هوش مصنوعی: چشم من به زیبایی‌ها بود، اما از آن بدخو چه می‌دانستم که قرار است به سخنان بد درباره‌ام گوش دهد.

هوش مصنوعی: ای عشق، وقتی که تو را در مسیر می‌بینم، خواهش می‌کنم کمی مروت به خرج بده و یکی از آن سروهای دل‌انگیز را که در این طرف در حال گذر است، بگذار عبور کند.

هوش مصنوعی: اگر من پای سگی را می‌بوسم، ای نصیحت‌گر، به من عیب نگیرید؛ چرا که من روزی در کوی معشوقی او را دیده‌ام.

هوش مصنوعی: اگر بخواهم، برای تسکین درد ناشی از عشق، می‌توانم تمام دردها و زخم‌ها را تحمل کنم و حتی به جای یک تار موی تو، صد زخم را بر تنم احساس کنم.

هوش مصنوعی: اگر هر لحظه در راه او قدم برمی‌داشتی، هرگز در میان خاک و خون نمی‌افتادی و این سقوط به حالت حسرت از بی‌هدف و بی‌راهی را حس نمی‌کردی.

هوش مصنوعی: به این شکل می‌توان گفت: اینجا به کسی توصیه می‌شود که در هنگام رفتن به کوی معشوق، رفتاری خوب و شایسته داشته باشد، زیرا اگر بد رفتار کند، باعث می‌شود که دیگران به او ناچیز و زشت نگاه کنند. به عبارتی، باید هویت و آبرویش را حفظ کند تا برایش دردسرساز نشود.