گنجور

شمارهٔ ۴۱۱

قدسیان کین پرده های سبز گردون بسته اند
مهد عیش عاشقان زین پرده بیرون بسته اند
آن فسون خوانان که در تن ها به افسون جان دمند
پیش آن لعل فسون خوان لب ز افسون بسته اند
نوعروس حسن لیلی را به خلوتگاه ناز
گوشوار از دانه های اشک مجنون بسته اند
چیست دانی غنچه های ناشکفت اندر چمن
بلبلان در شاخ گل دلهای پرخون بسته اند
در دل از پیکان دری بگشا که راه دیده را
بر خیالت مردم از اشک جگرگون بسته اند
از خیال آن دو ابرو مردمان چشم ما
طاق ها بهر گذر بر روی جیحون بسته اند
کس خیال نخل بالایت به از جامی نبست
دیگران نخل سخن را گرچه موزون بسته اند

اطلاعات

وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مثمن محذوف)
قالب شعری: غزل
منبع اولیه: ویکی‌درج

* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.

برگردان به زبان ساده

قدسیان کین پرده های سبز گردون بسته اند
مهد عیش عاشقان زین پرده بیرون بسته اند
هوش مصنوعی: فرشته‌ها به خاطر تأسیس عالم بالا، جلوی دید عاشقان را گرفته‌اند، اما شادی و لذت آنها به دلیل این پرده‌ها همچنان در دسترس است و محجوب نیست.
آن فسون خوانان که در تن ها به افسون جان دمند
پیش آن لعل فسون خوان لب ز افسون بسته اند
هوش مصنوعی: آن جادوگران که با زبانشان زندگی و روح را تحت تأثیر قرار می‌دهند، در برابر آن گوهر ارزشمند، که خود سخن نمی‌گوید، لب خاموشی اختیار کرده‌اند.
نوعروس حسن لیلی را به خلوتگاه ناز
گوشوار از دانه های اشک مجنون بسته اند
هوش مصنوعی: نوعروس زیبای لیلی را در مکانی پنهانی به آرامش دعوت کرده‌اند و گوشواره‌اش از قطره‌های اشک مجنون ساخته شده است.
چیست دانی غنچه های ناشکفت اندر چمن
بلبلان در شاخ گل دلهای پرخون بسته اند
هوش مصنوعی: در باغ گل، غنچه‌های نازنین که هنوز باز نشده‌اند، نشانه‌ای از احساسات و آرزوهای عمیق بلبلان هستند که در شاخه‌های گل، دل‌هایی پر از عشق و درد پنهان دارند.
در دل از پیکان دری بگشا که راه دیده را
بر خیالت مردم از اشک جگرگون بسته اند
هوش مصنوعی: در دل خود دری را باز کن تا بتوانی به دیدن زیبایی‌های خیال بپردازی، چرا که مردم به خاطر غم و اندوه، چهره‌اشان تغییر کرده و غمگین به نظر می‌رسند.
از خیال آن دو ابرو مردمان چشم ما
طاق ها بهر گذر بر روی جیحون بسته اند
هوش مصنوعی: از تصور آن دو ابروی جذاب، چشمان ما مانند طاق‌هایی برای عبور بر روی رود جیحون بسته شده‌اند.
کس خیال نخل بالایت به از جامی نبست
دیگران نخل سخن را گرچه موزون بسته اند
هوش مصنوعی: هیچ‌کس نمی‌تواند به زیبایی و جایگاه بلند تو فکر کند، حتی اگر دیگران هم در چیدمان سخنانشان تلاش کرده و آنها را موزون کرده باشند.