هوش مصنوعی: وقتی که در شب تار، آن ماه زیبا بیرون می‌آید، دل من به خاطر آن زیبایی فریبنده دچار جنون و حیرت می‌شود.

هوش مصنوعی: به خاطر اینکه آن ترک بی‌رحم خون حریفان زیادی را ریخته، بویی از خون از گرد و غباری که از آن کوی بلند می‌شود، به مشام می‌رسد.

هوش مصنوعی: ای چشم، خون دل نریز؛ مبادا چند تیر که از شدت حرارت و جنون درون برآید، به بیرون بیفتد.

هوش مصنوعی: فرهاد به خاطر عشق شیرین، غم و اندوه زیادی را تحمل می‌کرد، به گونه‌ای که این احساساتش به اندازه کوه بزرگی سنگین و سخت بود. بنابراین، طبیعی است که صدای ناله‌اش از بیستون به گوش برسد.

هوش مصنوعی: من مانند لاله‌ای رنگین شده‌ام و جامه‌ام شبیه به آن است. شاخ گل نازکی دارم که به خاطر اشکی که از دیدنت می‌ریزید، رنگش مانند لاله است و زیبایی‌ام تحت تاثیر جدایی‌ات قرار گرفته است.

هوش مصنوعی: اگر از تو آسیبی به من برسد و من از تو شکایت کنم، نه! تو خود لطفی داری که از سر تا پای تو نشأت می‌گیرد. چطور می‌توانم از تو شکایت کنم؟

هوش مصنوعی: وقتی که در جمع و صفای دوستان نشسته‌ای و شادمانی می‌کنی، به خدا بگو یک بار هم به خاطر دیگران، خودت را در آن جمع دعوت کن و از خوشی‌ها بهره‌مند شو.