هوش مصنوعی: کسی که عشق تو را با تمام وجودش حس کند و در یاد تو بماند، شایسته‌ترین است. او با یاد تو شاداب می‌شود و از شوق تو به پا می‌خیزد.

هوش مصنوعی: وقتی که چهره‌ات به سوی قبله قرار گیرد، از سجده کردن دست نخواهد کشید و اگر جامی از شراب لعلین به او بدهند، از نوشیدن آن پرهیز نخواهد کرد.

هوش مصنوعی: دل من را شکستم و از چشمانم خون می‌ریزد. از این چشم مست چیزی عجیب نیست اگر دل بشکند و خون بریزد.

هوش مصنوعی: اگر زیبایی تو باغ و چمن را زینت بخشد، چگونه ممکن است غنچه‌ای پر از درد و رنج در شاخه گل آویزان شود؟

هوش مصنوعی: شعری به زیبایی موهای سیاه توست؛ گویی بویی از مشک دارد. نسیم صبحگاهی این خط را بر گل‌ می‌آورد و از آن شعر سیاه برمی‌خیزد.

هوش مصنوعی: وقتی شکار می‌کنی، اگر تیر پرانی، آهو اگر هم از جلوی تو فرار کند، به راحتی به دام می‌افتد.

هوش مصنوعی: اگر شعر را دوست داری، باید دل جامی را خوش کنی؛ زیرا وقتی دل غمگین باشد، هیچ شعر خوبی نمی‌تواند دل را شاد کند.