جامیشمارهٔ ۲۰۶
سودای عشقت از دو جهانم یگانه ساخت
واندوه گاه گاه مرا جاودانه ساخت
شمشاد را ز زلف تو کوتاه بود دست
دستش مباد هر که ازان چوب شانه ساخت
از خانه کمان تو هر مرغ تیز پر
کامد درون سینه من آشیانه ساخت
گر ساخت شه ز خشت زر ایوان کاخ عیش
خواهیم ما به خشتی ازین آستانه ساخت
چون سوخت شرح سوز دلم شمع را زبان
از بهر آن زبان دگر از زبانه ساخت
آه چو برقم از عقب آن سوار بس
بهر سمند خویش چرا تازیانه ساخت
جامی شکسته بال حمامی ست کش سپهر
از جام عشق و نقل بلا آب و دانه ساخت
اطلاعات
وزن: مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن (مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب شعری: غزل
منبع اولیه: ویکی‌درج
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
سودای عشقت از دو جهانم یگانه ساخت
واندوه گاه گاه مرا جاودانه ساخت
هوش مصنوعی: عشق تو همه چیز مرا تحت تأثیر قرار داده و به همین خاطر، شادی و غم من را برای همیشه تغییر داده است.
شمشاد را ز زلف تو کوتاه بود دست
دستش مباد هر که ازان چوب شانه ساخت
هوش مصنوعی: موی تو به قدری زیبا و نرم است که به راحتی می‌تواند به عنوان شانه‌ای برای آراستن خود استفاده شود. اما ای کاش دست کسی که از این زیبایی بهره‌برداری کرده، از آن دور باشد.
از خانه کمان تو هر مرغ تیز پر
کامد درون سینه من آشیانه ساخت
هوش مصنوعی: از خانه تو، هر پرنده چابک و تیزپر وارد دل من شده و در آنجا جایی برای خود یافته است.
گر ساخت شه ز خشت زر ایوان کاخ عیش
خواهیم ما به خشتی ازین آستانه ساخت
هوش مصنوعی: اگر پادشاه از طلا ایوان قصر را بسازد، ما نیز با خشت همین درگاه، عیش و شادی خواهیم داشت.
چون سوخت شرح سوز دلم شمع را زبان
از بهر آن زبان دگر از زبانه ساخت
هوش مصنوعی: وقتی دل من به شدت می‌سوزد، شمعی که در کنارم است نیز می‌سوزد و این سوختن باعث می‌شود که زبانم از احساسات و درد درونی‌ام به شکل دیگری سخن بگوید.
آه چو برقم از عقب آن سوار بس
بهر سمند خویش چرا تازیانه ساخت
هوش مصنوعی: ای کاش مانند رعد و برق، از پس آن سوار می‌آمدم، که چرا برای اسب خود زهره نمی‌زند!
جامی شکسته بال حمامی ست کش سپهر
از جام عشق و نقل بلا آب و دانه ساخت
هوش مصنوعی: این بیت بیانگر آن است که وجود انسان می‌تواند به گونه‌ای شبیه به یک جام شکسته باشد که درون آن حمامی زندگی می‌کند. این تشبیه نشان می‌دهد که در زندگی، مشکلات و مصیبت‌ها به مانند آب و دانه‌ای هستند که به واسطه عشق و زحمت به وجود آمده‌اند. در واقع، انسان با وجود نواقص و سختی‌ها، می‌تواند با عشق و تلاش، زندگی خود را پر معنا کند.