هوش مصنوعی: خوشبختانه آن کسی که در زمان شکفتن گل‌ها، در کنار جوی آبی نشسته و در زیر درخت سرو با دست خود جامی گرفته است، لذت زندگی را درک کرده است.

هوش مصنوعی: جعد بنفشه، که چمن خوشبوی مشک مانند اوست، بویی از زلف غالیه گرفته و با آن در تداخل است.

هوش مصنوعی: دل من از جنگ و درگیری کسان رنج می‌برد و به همین خاطر به عشق و شور و شیدایی روی آورده است.

هوش مصنوعی: هیچ کس نمی‌تواند به نزد مرغ باغی برود؛ تنها گل‌هایی که رنگ و بوی خود را از تو گرفته‌اند، می‌توانند وارد حریم باغ شوند.

هوش مصنوعی: وقتی من از زیبایی تو می‌تابم، گرفتار درد عشق شده‌ام و از هر طرف نمی‌توانم راه فراری پیدا کنم.

هوش مصنوعی: به زندگی تو شادباش ، که به سرزمین ناپدیدی می‌روی، زیرا چهره زیبای تو برای من نشانی از خوشبختی و پیشگویی خوب به ارمغان آورده است.

هوش مصنوعی: جامی، با وجود اینکه در گوشه تنهایی و انزوا به سر می‌برد، باز هم دلش را در دست گرفته و به سوی محلی که دوستش را ملاقات کند می‌برد.