هوش مصنوعی: دل من جایی برای زیبایی مانند تو ندارد، پس بیا و بر سرم بنشین؛ زیرا وجود تو روشنی و زیبایی خاصی دارد.

هوش مصنوعی: به چهره زرد من نگاهی بینداز که بر آن نشانه‌های خونین از اشک‌های کینه وجود دارد. این حالت و نشانه‌ها مانند صفحه‌ای در دفتر حال و احوال کسانی است که دردمند هستند.

هوش مصنوعی: هر شب به اندازه‌ای از درد جدایی رنج می‌کشم که روزها مردم فکر می‌کنند این حال و روز من است یا اینکه فرد دیگری چنین وضعیتی دارد.

هوش مصنوعی: در هر گوشه‌ی باغ و صحرا، به خاطر غم و دل‌سوزی من، هر گلی مثل یک تکه آتش و هر لاله مانند یک جرقه‌ی سوزان است.

هوش مصنوعی: عاشقانی که جانم را سوزانده‌اند، تا چه زمانی باید این احساس را پنهان کنم؟ در دل من آتش دوزخی وجود دارد، در حالی که این عشق، شکل و شمایل بهشتی دارد.

هوش مصنوعی: من عاشق توام و آرزوی بهشت را دارم، اما آبی که از سگان کوی تو می‌نوشم برایم از آب‌های بهشتی مثل سلسبیل و کوثر باارزش‌تر است.

هوش مصنوعی: وقتی که طعم دلپذیر لب‌های میگونی‌ات به جانم رسید، چشمم مانند جامی پر از شراب سرخ و خونین گشت.