هوش مصنوعی: ای ساقی، بیا و اکنون که زمان مناسب است، می‌خواهم جام پر از شراب را از تو بگیرم. ای نوازنده، ترانه‌ای را بخوان، زیرا این لحظه یک فرصت طلایی برای لذت بردن است.

هوش مصنوعی: چشمانم به زیبایی معشوق دوخته شده و گوش‌های من به صدا و نواهای چنگ مشغول است. ای کسی که نصیحت می‌کنی، برو که اکنون زمان نصیحت نیست.

هوش مصنوعی: به من نگو که چطور می‌توانم آرامش پیدا کنم، زیرا از عشق، تنها درد و رنج نصیبم شده است.

هوش مصنوعی: پیکان تر و تازه‌ای که از دست دوست به سمت عاشقان پرتاب می‌شود، برای آن‌ها مانند بارانی از رحمت و نعمت است.

هوش مصنوعی: از همان لحظه‌ای که بر درگاه تو سر به زیر آوردم، بر گردنم از تیغ تو، صد بار شکرگزاری و سپاسگزاری لازم است.

هوش مصنوعی: هر انسان پست و ناچیزی نمی‌تواند به ارزش واقعی قناعت پی ببرد؛ زیرا این ارزش در عمق وجود افرادی است که بلندپرواز و با اراده هستند و آن را می‌شناسند.

هوش مصنوعی: در میان مردم، به ندرت کسی به خوشی دست می‌یابد و کسی که واقعاً خوشبخت است، کسی است که در گوشه‌ای از تنهایی و دور از شلوغی زندگی می‌کند.

هوش مصنوعی: اگر در پی یافتن وصال دوست هستی، مانند جامی نباش که در جست‌وجو هست. باید صبر کنی، چون این کار به زمان و تقدیر مرتبط است و به آسانی به دست نمی‌آید.