هوش مصنوعی: عشقت‌، معبد دل‌هاست و جایی امن و مقدس. اما در این مکان {دل}، چیزی جز سنگ‌های سرزنش و ندامت احساس نمی‌کنم.

هوش مصنوعی: شهری که در آن نتوانی برای خود خانه و جایگاهی داشته باشی، در بیابان هم نمی‌توانیم تصمیم بگیریم که بمانیم و اقامت کنیم.

هوش مصنوعی: از نامه تو در روز جدایی شوری و شوق به من می‌رسد که از نامه طاعت و اطاعت هیچ خبری در روز قیامت نمی‌آید.

هوش مصنوعی: از آتش دلی که دارم، پرچم‌های افتخار را به آسمان بلند کرده‌ام. این نشانه‌ای است از داغ نداشته‌ام بر روی خاک شهیدان عشق تو.

هوش مصنوعی: پیر مغان به رندان باده می‌دهد، اما به آنها کسانی که معتقد هستند، نشان می‌دهد که چه بزرگی و کرامتی دارد.

هوش مصنوعی: اگر در هنگام نماز، به سمت مؤذنی که اذان می‌گوید بروی، قامت و قد او به خاطر قد و قامت تو کوتاه‌تر به نظر می‌رسد.

هوش مصنوعی: هر طرح و نمایی که در میخانه به خاطر جمال تو شکل گرفت، همه آن بی‌تابی‌ها و اشک‌های زاری از پشیمانی است.