شمارهٔ ۲۲
ای سر از قدر بر فلک سوده
عالمی در پناهت آسوده
از زمین بوس سرکشان جهان
آستان تو گشته فرسوده
گوش سایل به جز صدای کرم
از صریر در تو نشنوده
هر چه پنهان ز وضع های بدیع
در خیال مهندسان بوده
در بنای تو صنعت استاد
همه را آشکار بنموده
هر که دیده فروغ شمسه تو
دیده بر آفتاب نگشوده
پیش نقاش تو سپهر کبود
صدفی لاجورد آلوده
بامت آمد ز ابر بالاتر
نیست حاجت که باشد اندوده
در جمال تو دولت ازلی
هر زمان چیزی دیگر افزوده
وز همه بهتر آنکه موکب شاه
در تو گاهی نزول فرموده
اطلاعات
وزن: فعلاتن مفاعلن فعلن (خفیف مسدس مخبون)
قالب شعری: قصیده
منبع اولیه: ویکیدرج
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
ای سر از قدر بر فلک سوده
عالمی در پناهت آسوده
هوش مصنوعی: ای محبوبی که تو از مقام و منزلتی بالا به آسمان نگاه میکنی، جهانی در پناه تو آرام و آسوده است.
از زمین بوس سرکشان جهان
آستان تو گشته فرسوده
هوش مصنوعی: از زمین و سرزمینهای دور، به خاطر احترام و ارادت به تو، فرش آستانت کمکم کهنه و فرسوده شده است.
گوش سایل به جز صدای کرم
از صریر در تو نشنوده
هوش مصنوعی: گوش شخصی که ساکت است، جز صدای کرم که از صداهای دیگر به گوشش میرسد، هیچ صدایی را نمیشنود.
هر چه پنهان ز وضع های بدیع
در خیال مهندسان بوده
هوش مصنوعی: هر چیزی که در ذهن طراحان به شکل های نو و خلاقانه شکل گرفته و پنهان است.
در بنای تو صنعت استاد
همه را آشکار بنموده
هوش مصنوعی: در ساخت تو، مهارت و هنر استاد به روشنی نمایان است.
هر که دیده فروغ شمسه تو
دیده بر آفتاب نگشوده
هوش مصنوعی: هر کسی که نور و زیبایی تو را دیده، دیگر به آفتاب نگاه نکرده است.
پیش نقاش تو سپهر کبود
صدفی لاجورد آلوده
هوش مصنوعی: در برابر هنرمند تو، آسمان آبی مانند صدفی است که به رنگ لاجوردی آلوده شده است.
بامت آمد ز ابر بالاتر
نیست حاجت که باشد اندوده
هوش مصنوعی: باران بر بام آمد و دیگر نیازی به چیزی نیست که بر آن پوشش بزنیم.
در جمال تو دولت ازلی
هر زمان چیزی دیگر افزوده
هوش مصنوعی: در زیبایی تو، هر بار یک ویژگی جدید و خاص اضافه میشود که نشاندهندهٔ نعمتهای جاودانی است.
وز همه بهتر آنکه موکب شاه
در تو گاهی نزول فرموده
هوش مصنوعی: بهتر از همه این است که گاهی کاروان شاه در تو فرود آید.