هوش مصنوعی: نظامی، شاعر بزرگ از گنجه است و ویژگی‌ها و فضایل او بسیار روشن و واضح است و نیازی به توضیح ندارد. او در کتاب «پنج گنج» خود لطایف، دقایق و حقایقی را آورده که هیچ کس نمی‌تواند مثل آن را خلق کند و این کار از توان نوع بشر خارج است. در خارج از این کتاب نیز اشعار کمی از او نقل شده و این غزل یکی از آثار اوست.

هوش مصنوعی: شغف و درد من به خاطر آن چهره‌ی زیبا و گندمگون توست که تمام شب مانند کاهم، از آن غم و خونریزی دارم.

هوش مصنوعی: گندم، دانه‌ای دارد که با وجود کوچک بودن، می‌تواند خوشه‌ای عظیم از خود به بار آورد.

هوش مصنوعی: من چیزی نخوردم، اما او از گندم بهره می‌برد. از بهشت، راهی به او مشاهده می‌شود.

هوش مصنوعی: از ترازوی دو زلف او، همچون جوی خوشبو و شیرین، می‌خواهم که گندم بیشتری به دست آورم، چرا که کلامش زیبا و دلنشین است.

هوش مصنوعی: من به خاطر غم او مثل گندم تکه‌تکه شدم و این غم او را به یک دانه جو تشبیه کن که نظامی چگونه است.