جامیبخش ۱۹
معاویه و عقیل بن ابی طالب با هم نشسته بودند معاویه گفت: ای اهل شام هیچ شنیده اید قول الله تعالی را آنجا که می گوید: «تبت یدا ابی لهب و تب »؟ گفتند: آری!
گفت: ابولهب عم عقیل است. عقیل گفت: ای اهل شام هیچ شنیده اید قول الله تعالی را آنجا که می گوید: «وامراته حمالة الحطب »؟ گفتند: آری! گفت: حمالة الحطب عمه معاویه است.
چو هست در تو منقصتی عیب دیگری
کردن به آن نه قاعده مرد باهش است
او خامش است از تو و از عیب دیگران
گویا کنی به عیب خود آن را که خامش است
بخش ۱۸: ظریفی شخصی را دید که موی بسیار بر روی دمیده بود گفت: این موی ها را بکن پیش از آن که روی تو سر گردد!بخش ۲۰: علویی با شخصی در اثنای خصومت گفت: مرا چون دشمن می داری و حال آنکه تو مأموری به آنکه در هر نماز بر من صلوات فرستی و بگویی: اللهم صل علی محمد و علی آل محمد گفت: من الطیبین الطاهرین نیز می گویم و تو از آن بیرونی!
اطلاعات
وزن: مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن (مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب شعری: غزل/قصیده/قطعه
منبع اولیه: ویکی‌درج
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
معاویه و عقیل بن ابی طالب با هم نشسته بودند معاویه گفت: ای اهل شام هیچ شنیده اید قول الله تعالی را آنجا که می گوید: «تبت یدا ابی لهب و تب »؟ گفتند: آری!
هوش مصنوعی: معاویه و عقیل بن ابی طالب در کنار هم نشسته بودند. معاویه به عقیل گفت: آیا شما اهل شام چیزی درباره این آیه از قرآن که می‌گوید: «هر دو دست ابولهب تباه باد» شنیده‌اید؟ آن‌ها پاسخ دادند: بله!
گفت: ابولهب عم عقیل است. عقیل گفت: ای اهل شام هیچ شنیده اید قول الله تعالی را آنجا که می گوید: «وامراته حمالة الحطب »؟ گفتند: آری! گفت: حمالة الحطب عمه معاویه است.
هوش مصنوعی: ابولهب عم عقیل است. عقیل از مردم شام پرسید که آیا سخن خداوند را که می‌گوید: «و همسرش حامل هیزم است» شنیده‌اند؟ آن‌ها پاسخ دادند: بله! عقیل ادامه داد که آنگاه حامل هیزم، عمه معاویه است.
چو هست در تو منقصتی عیب دیگری
کردن به آن نه قاعده مرد باهش است
هوش مصنوعی: هرگاه در وجود تو عیبی وجود داشته باشد، ناپسند است که به عیب دیگران بپردازی، زیرا این کار از ویژگی‌های انسان‌های باهوش و خردمند نیست.
او خامش است از تو و از عیب دیگران
گویا کنی به عیب خود آن را که خامش است
هوش مصنوعی: او از تو و دیگران چیزی نمی‌گوید، اما تو با اشاره به عیب‌های دیگران، در واقع عیب خود را هم نشان می‌دهی.