هوش مصنوعی: ای خاک تو، زینت و افتخار بزرگان و محبوبان است، و تو از منطق و عقل حکمت‌مندان بالاتر و متفاوتی.

هوش مصنوعی: به خاطر پنهان بودنت، شب‌هنگام تا صبح بیدار نمان، زیرا زیبایی تو مانند صبحی روشن است که تنها با یک نگاه آشکار می‌شود.

هوش مصنوعی: روشنی و نور از تو نشأت می‌گیرد، اما بدون وجود تو، همه چیز تاریک و سیاه است.

هوش مصنوعی: اگر بر چشمه قیر تابش نور بیفتد، آسمان نیز به مانند آفتاب روشن خواهد شد.

هوش مصنوعی: ای دست‌های نزدیک به خدا، از دامن عزت تو بی‌بهره‌اند.

هوش مصنوعی: در مسیر عشق تو، حتی اگر عقل و فکر هزار سال هم تلاش کنند و جلو بروند، باز هم به تو نمی‌رسند.

هوش مصنوعی: من از تو راهنمایی نیافته‌ام، پس طبیعی است که در پیدا کردن راه به جایی برسم دور از حالت مطلوب.

هوش مصنوعی: هر کسی که از حضور تو بهره‌مند است، تحت تاثیر روشنایی و هدایت تو قرار دارد.

هوش مصنوعی: تو منبع وجود هر آنچه که هستی، هیچ کس بدون تو از نیستی رهایی نیافته است.

هوش مصنوعی: فرمان تو در دنیا و در همه چیز غیرقابل انکار است.

هوش مصنوعی: چشمم به وجود تو وابسته است و بدون تو هیچ حسی ندارم. من از وجود تو به حالتی از نبودن رسیده‌ام.

هوش مصنوعی: جز تو، همه در عذاب و حقارت‌اند. هیچ چیز از آنچه هست، ارزش ندارد مگر اینکه بنده تو باشد.

هوش مصنوعی: ای که در خم حروف و حلقه دایره نون، آثار نو و زیبایی را به نمایش گذاشتی.

هوش مصنوعی: این جمله به دنبال یافتن و شناسایی یک نور خاص است که از شکاف یا خلاء بوجود آمده است. این نور به ما کمک می‌کند تا به قله یا هدف خود برسیم. بنابراین، هدف این است که با جست‌وجو و دقت، این نور را پیدا کنیم تا بتوانیم به قاف یعنی نقطه اوج یا مقام نهایی دست یابیم.

هوش مصنوعی: بدون نقطه، نون در مرکز هستی قرار دارد و این دایره‌ها را شکل می‌دهد.

هوش مصنوعی: هر مقدار بخشش و محبت که از چشمه‌ی این دو کلمه صرف کردی، به مانند دریاچه‌ای بزرگ و پر از سخاوت است.

هوش مصنوعی: ای کسی که در یگانگی و اتحاد هستی، نفس و جان تو از همین یگانگی جان می‌گیرد.

هوش مصنوعی: این شعر به این معناست که در حقیقت، هیچ چیز جز تو وجود ندارد و دوگانه‌گی یا تفکیک در حقیقت یک وهم و خیال است. آنچه که از نظر عقل و خرد واقعی است، خود تویی و بس.

هوش مصنوعی: از آغاز، سرنوشت رقم زده شده است و با تدبیر و هوش می‌توان به آن سرنوشت شکل داد.

هوش مصنوعی: نویسنده‌ای که مقدمه‌ای بر زندگی عقلانی تهیه می‌کند، باید درخشش و ارزش اندیشه را به خوبی به تصویر بکشد.

هوش مصنوعی: نقش و نگار آسمانی دور مرکز محدودی از زمین را ترسیم می‌کند.

هوش مصنوعی: سرپناهی که در شب‌های تاریک، با روشنی صبحگاهی روشن می‌شود.

هوش مصنوعی: در دامن کوه و بیابان، زیبایی سبزی لباس‌های سبزینگی جلوه‌گری می‌کند.

هوش مصنوعی: در روز نوروز، زیبایی و جذابیت جوانان و زیبایانی را مشاهده می‌کنیم که بدون هیچ گونه زینت خاص و لباس‌های رسمی، درخشندگی و زیبایی خود را به نمایش می‌گذارند.

هوش مصنوعی: گلی که با بلبل هم‌نوا است را به هم بچسبان و مرتب کن.

هوش مصنوعی: از کیسه غنچه‌ای که در دستان ماست، عطر و بو به کاسه لاله می‌ریزیم و آن را خوشبو می‌کنیم.

هوش مصنوعی: چهره زیبا هر هنرمندی است و هر کسی که در دلش عشق دارد، تیر عشق را به او می‌زند.

هوش مصنوعی: یاران همواره در کنار همدیگر هستند، حتی اگر کسی از دیاری دور شده باشد، همچنان دوستی و همراهی آنها باقی می‌ماند.

هوش مصنوعی: تسکین دهنده درد کسانی است که همیشه بی قرارند، و مرهمی برای زخم دل هایی که داغدارند.

هوش مصنوعی: چشمانم مانند چشمه‌ای هستند که برای من زهر و تلخی به همراه دارند و خشم و عصبانیت را به زبان می‌آورند.

هوش مصنوعی: کار دباغی چرم لاجوردی، رنگ غالبی از پاییز را به چهره می‌بخشد که نشان از زردی آن دارد.

هوش مصنوعی: از زیبایی محبوبان دلربا، زیبایی خود را بپوشان.

هوش مصنوعی: برخی آدم‌ها که در فکر و نظر خود ضعیف‌اند، باید با قدرت و استحکام از دست‌اندازی‌ها و موانع جلوگیری کرد.

هوش مصنوعی: اگر به نافرمانی و خطا اعتراف کنی، ابتدا باید از گناه خود عذرخواهی کنی تا به نهایت بخشش برسید.

هوش مصنوعی: من از مرزهای خطا و گناه خود گذشته‌ام و حالا نمی‌دانم نتیجه و پایان کار من چه خواهد شد.

هوش مصنوعی: اگر مرا مجازات کنی، گناهکارم و اگر مرا ببخشایی، امیدوارم.

هوش مصنوعی: به امیدواری من نگاه کن و از خطاهایم چشم‌پوشی کن.

هوش مصنوعی: هر چیزی که بخواهم از تو دارم و حتی آنچه را که خواهم از تو به دست می‌آورم.

هوش مصنوعی: عشق قدیمی‌ام را تازه کن و در خواسته‌ام دلی محکم و استوار به من عطا کن.

هوش مصنوعی: روزی که جایگاه و قدرت زیادی داشتم، از مسیر عدالت و انصاف خارج شدم.

هوش مصنوعی: کار من نه بر اساس عقل و دین است و نه به راهی که بشر آن را مطمئن می‌داند، حرکت می‌کنم.

هوش مصنوعی: امروز که تصمیم به حرکت به سوی راهی جدید گرفتم و از اعماق دل خود بار گناه را سبک کردم.

هوش مصنوعی: اگر قدرت کار در دست نباشد و از پای رفتن، قدرت حرکت و عمل باقی نمی‌ماند.

هوش مصنوعی: ای خدا، بر ناتوانی و پیری من جوانمردی کن و بر کم‌توانی و نیازمندی‌ام رحمت آور.

هوش مصنوعی: در بالای سر من، سفیدی وجود دارد که همچون برف از ابر ناامیدی نشأت می‌گیرد.

هوش مصنوعی: به خاطر برف سردی که بر روزهایم سایه افکنده، دلم را با آتش آه استوار می‌سازم.

هوش مصنوعی: هر برف که بر زمین می‌افتد، به نفع گل‌ها و یاس‌های زیباست.

هوش مصنوعی: برف زیادی که بر گل من نشسته، نشان‌دهنده زحمات و مشکلاتی است که بر دل من حاکم شده و دردها و غم‌های فراوانی را به همراه داشته است.

هوش مصنوعی: خاری که در دل من جا دارد، روزی از گل من بیرون خواهد آمد.

هوش مصنوعی: می‌خواهم که به سمت تو بیاید و در دامن رحمتت نغمه‌سرایی کند.

هوش مصنوعی: شاید از کسی مانند من که دلش شکسته است، صدایی به گوش برسد که از نواختن این ساز ناشی می‌شود.