هوش مصنوعی: قبل از اینکه این واقعه بر تو اتفاق بیفتد، بهتر است که به فکر چاره‌ای برای خود باشی و از توبه و بازگشت به راه درست غافل نشوی.

هوش مصنوعی: پوشش خود را از نفس و هوا پاک کن، سپس بر زانوی وفا بنشین.

هوش مصنوعی: هر چیزی که بد است، باید از آن دوری کردی. دل خود را از اصرار و پافشاری خالی کن.

هوش مصنوعی: اگر از گذشته چیزی را از دست داده‌ای، بهتر است از آن پشیمان باشی و اشک‌های حسرت را از چشمانت بریزی.

هوش مصنوعی: مسیر خطا و اشتباه، بسیار کوتاه است و تنها فرصت کمی برای وارد شدن به سرزمین آسیب و ظلم وجود دارد.

هوش مصنوعی: این باغ پر از گل‌های هم‌شکل و هم‌رنگ است و آواز پرندگانش نیز با یک هماهنگی و ریتم خاصی شنیده می‌شود.

هوش مصنوعی: میوه‌ای که به‌طور کامل رسیده است، از همان درختی چیده می‌شود که شکل و شمایل آن را می‌بینی.

هوش مصنوعی: بو و رنگ آن به یکدیگر شبیه است و هر کدام به زیبایی و کمال خاص خودشان می‌رسند.

هوش مصنوعی: به نظر می‌رسد که در این سال، نعمت و برکت با چشمان و دل تو خوشایند است و نتیجه آنچه که به دست آورده‌ای چقدر برای تو رضایت‌بخش است.

هوش مصنوعی: سال آینده نیز با دقت و نکته‌سنجی به همین شکل و روش خواهیم نگریست.

هوش مصنوعی: در کارهای ناپسند، تکرار آن‌ها مشکلی ندارد، اما همان می‌تواند لذت و طعم کار را از بین ببرد.

هوش مصنوعی: اگر مدتی از گناهان دور بگذرانی و طعم توبه را بچشی، متوجه می‌شوی که حتی توبه هم طعمی دارد که می‌توان از آن لذت برد. پس هر قدر هم که از گناه دور باشی، این طعم شیرین از یاد نمی‌رود.

هوش مصنوعی: ملک از نافرمانی و گناه خالی است، در حالی که دیو، کافر و بی‌پروا است.

هوش مصنوعی: شاید خصلت انسانی به گناه گرایش پیدا نکند، یعنی اینطور نیست که حتی یک دیو هم از مسیر توبه و بازگشت به سوی خوبی منحرف شود.

هوش مصنوعی: به ویژه انسان به سوی توبه می‌آید، چون توبه مایه‌ی پاکی و آزادگی است.

هوش مصنوعی: اگر تو از نسب آدم نیستی، پس بگو پروردگارمان، و تاریکی‌ها کجاست؟

هوش مصنوعی: صورتت را با خاک نیاز بپوشان و با اشک خون جگر، مژه‌هایت را رنگین کن.

هوش مصنوعی: لباس خود را مانند آسمان در آب آبی بینداز و آن را در درون شعله بیفکند، مانند یک چراغ.

هوش مصنوعی: چشم را به سرمه بیداری آغشته کن و ظاهر خود را در گوشه‌ای از ناچیزی پنهان کن.

هوش مصنوعی: فرش آن گوشه را به خاکستر بپوشان و در دل خود مانند گدازه‌های آتشین جا بده.

هوش مصنوعی: دل پر از حسرت است و باید با درد و خراشیدن آن، آرزوها و تمایلات گناه‌آلود را از درون بیرون ریخت.

هوش مصنوعی: ای خدا، دست از بی‌ادبی و خطاهای خود بردار و از تو درخواست می‌کنم که بر ما ببخشایی و مهربانیت را شامل حال ما کن.

هوش مصنوعی: به تماشای اندوه و زاری دیگران بنشین و به حال خود فکر کن که چگونه قلب‌مان تحت فشار مشکلات دچار آسیب و درد می‌شود.

هوش مصنوعی: عشق و احساس عمیق من را به شدت جریحه‌دار کرده و شعله‌های آن، مانند آتش سوزانی، در دل من می‌سوزد؛ این درد و آتش برای من کافی است و می‌تواند دل من را به آتش دوزخ بکشاند.

هوش مصنوعی: بخاطر شعله‌های دل، دچار گرمایی شده‌ام و با نفس کشیدن در گناه، این آتش را بیشتر می‌سوزانم.

هوش مصنوعی: قبل از این، با تواضع و فروتنی باید در حال درخواست و خواستن به سر برد.

هوش مصنوعی: بویی که از دل برمی‌خیزد، اثری را بر چهره‌ات باقی می‌گذارد و از توبه، دری به روی تو باز می‌شود.

هوش مصنوعی: در غیر این صورت، مردان و زنان به در خانه هر کسی می‌روند و به در begging (گدایی) می‌پردازند و خواهش کنند.

هوش مصنوعی: برای اینکه از این مشکل خارج شوی، باید با دیگران درد و دل کنی و اراده و تلاش خود را بکار گیری.

هوش مصنوعی: بسیاری از شیرها به خاطر ناتوانی، به تنگنا می‌افتند و در این وضعیت، شکار می‌شوند و مانند پیشرویی که به ضعف رسیده، در دام گرفتار می‌شوند.

هوش مصنوعی: بسیاری از مردان قوی و نیرومند در زندگی با مشکلات و چالش‌هایی روبرو می‌شوند، در حالی که یک زن سن‌دار ممکن است با یک مسئله کوچک، مانند خاری که به پایش رفته، دست و پنجه نرم کند. این نشان می‌دهد که اهمیت و شدت مشکلات هر فرد به وضعیت و شرایط او بستگی دارد.

هوش مصنوعی: ای کسی که سرنوشت و کردارهای منفی زندگی‌ام را رقم زده‌ای، به خاطر این کردارهای نامناسب و تاریک، عمر من تحت تأثیر قرار گرفته است.

هوش مصنوعی: اگر تو قلمی نداری، چرا برای هر حرفی که می‌نویسی، این همه درد و رنج می‌کشی؟

هوش مصنوعی: آه اگر پیمان ماندگاری شکسته شود، مرگ بر سخن تو انگشت اشاره کند.

هوش مصنوعی: دستی که به سراغ سرنوشت می‌آید، مهد جدایی را در بر می‌گیرد و از ترس، ساق پای تو به دور پا می‌پیچد.

هوش مصنوعی: دوستان با همدیگر غم و غصه‌ها را می‌سرایند، در حالی که دشمنان شادی و خوشی را شروع می‌کنند.

هوش مصنوعی: وارثان و کسانی که به تو وابسته‌اند، به خاطر خواسته‌هایشان دور تو جمع شده و به در خانه‌ات می‌کوبند.

هوش مصنوعی: از بیرون به تو گریه می‌کنند و از درون شاد و خندان هستند.

هوش مصنوعی: هیچ‌کس به خاطر تو دغدغه‌ای ندارد و هیچ‌کس و غمی در مورد آینده‌ات نگران نیست.