هوش مصنوعی: ای قلم خوشنواز، آثار تو دل‌ها را مجذوب کرده و با خط خوشی که داری، زلالی و زیبایی را به تصویر کشیده‌ای.

هوش مصنوعی: این بیت به این معناست که واسطه‌ی روابط و نسبت‌ها، شامی است که هدیه‌ای از شام به روم می‌برد. به عبارت دیگر، شخصی که در این ارتباط‌ها نقش دارد، پیوندهایی را از شام به روم منتقل می‌کند.

هوش مصنوعی: عمر خود را فدای تو کرده‌ام و روشنایی زندگی‌ام به خاطر توست.

هوش مصنوعی: پرنده روح من، صدای تو مانند نغمه‌ای زنده است و صدای تو در جهان طنین‌انداز می‌شود.

هوش مصنوعی: از کجا باید از تو بپرسم ای دلسوز، که چقدر زود و بی‌صبرانه می‌آیی؟

هوش مصنوعی: تو سوار بر مرکب خود هستی و با شتاب حرکت می‌کنی، همان‌طور که قطرات باران به زمین می‌چکد، تو هم با قدرت و شتاب به جلو می‌روی.

هوش مصنوعی: تو نامه‌ای که به من می‌فرستی، چیزی به جز خوب آمدی و احوالپرسی نیست. اما سوال اینجاست که این پیام خوشامدگویی را از کجا می‌آوری؟

هوش مصنوعی: این چه تصویری است که ناگهان ایجاد کردی، انگار که شب با دستانش بر چهره ماه پرده انداخته است.

هوش مصنوعی: لباسی زیبا و دلنشین بر تن این پری، بافته شده از موهای حوران بهشتی است.

هوش مصنوعی: این چه موجودی است که در این لباس زیبا و دلربا نمایان شده و از نعمت ابدی و جاودان بهره‌مند است؟

هوش مصنوعی: زیبایی او به قدری چشم‌نواز است که در اوج شرافت و درخشش، زلف‌های مشکی‌اش همواره در نور مهتاب می‌درخشند.

هوش مصنوعی: چهره‌اش مانند آیه‌هایی نورانی است و بر کمرش عملی برتر و نیکو وجود دارد.

هوش مصنوعی: هر دو مصراع به این معناست که ابروهای زیبای او، مانند راهی برای هدایت و جلب درخواست‌ها و آرزوهای مردم است.

هوش مصنوعی: چشم او با کحل بصیرتی که دارد، روشنی می‌بخشد و لطفش را به عاشقان نشان می‌دهد.

هوش مصنوعی: موهای او مانند پرده‌ای است که زیبایی دین را می‌پوشاند و خال زیبای او همچون مردمک چشم حقیقت و یقین می‌درخشد.

هوش مصنوعی: لب او، مانند مژده‌ای از طرف مسیح، در حال نغمه‌سرایی است که به هر مرده‌ای جان تازه‌ای می‌بخشد و او را به گفت‌وگویی روان وا می‌دارد.

هوش مصنوعی: چهره زیبا و قد دلربایش همچون تصویری از زیبایی صبحگاه است که آرامش و صفا را به همراه دارد.

هوش مصنوعی: گوش او به حلقه‌ای است که نشان‌دهنده‌ی صداقت و تعهد است و نگاه عاشقانه‌اش به او متمرکز و مراقب است.

هوش مصنوعی: حکمت و عقل را دنبال کن و بی‌خبر از صدای زنگوله‌اش، قدم بردار.

هوش مصنوعی: زمانی که جامی به خلخال نزدیک شد، صحبت از دعا را آغاز کرد و خواست که سنگی قیمتی از خلخال بیرون بیاورد.

هوش مصنوعی: پروردگارا، این حس غیرت و عشق به حورالعین را به نظاره جمال بهشتی و زیبایی‌های بهشت، که همانا بهشت علیین است، بکش.

هوش مصنوعی: از دل و چشمان هر بیننده، توفیق دیدن و شناختنِ زیبایی‌ها تقدیم کن.

هوش مصنوعی: به ویژه آنکه در زمینه generosity و مهربانی، با شجاعت و دلیر بودن خود، موجب شده است که نام او در دل‌ها مانند نام دو شیر به یادگار بماند.

هوش مصنوعی: یکی در راه دین مانند شیر است که قدرت و شجاعت دارد، و دیگری با چنگال‌هایش به هر صیدی دست می‌اندازد و آنها را شکار می‌کند.

هوش مصنوعی: چشمانش به خاطر خطی خوش روشن و درخشان است و برآمدگی صورتش به لطف پاکی و لطافت، مثل گلزار زیبا می‌باشد.

هوش مصنوعی: از نوشتار زیبا و باخط خوب، آثار ماندگاری به وجود می‌آید و با نفس پاک و خالص، شادی و نشاط به وجود می‌آید.

هوش مصنوعی: اما در محل نمایش قدرت و منزلت، او را از دست دوگانگی‌ها دور نگه‌دار.

هوش مصنوعی: در ابتدا، نویسنده‌ای که بدون دقت می‌نویسد، به سر دوکی می‌ماند که بی‌جهت و بی‌فایده نخ می‌ریسد.

هوش مصنوعی: درک و آگاهی از خط و شعر به دور از چشمان افرادی است که حروف را نمی‌بینند.

هوش مصنوعی: در اینجا بیان شده است که صحبت‌ها و کلمات او به جای اینکه به فصل و تقسیم‌بندی خاصی تقسیم شوند، باید به گونه‌ای متصل و یکپارچه ارائه شوند. به عبارتی، او خواستار یک اتصال و همبستگی در کلماتش است که به جای جدایی، بر روی ارتباط و پیوستگی آن‌ها تأکید کند.

هوش مصنوعی: گاه پیش می‌آید که دو نفر که به‌طور کلی غریبه‌اند، با هم نزدیکی و دوستی برقرار می‌کنند، و در عوض، گاهی هم افرادی که با هم زندگی کرده و همخانه بوده‌اند، از هم جدا می‌شوند.

هوش مصنوعی: نقطه‌های او به قوانین منطقی و درست محدود نمی‌شوند و از دایره واقعیات خارجند.

هوش مصنوعی: نقطه زیبایی که بر صورت می‌درخشد، به اندازه زیبایی که بر پاها نقش بسته، دل نشین و جذاب است.

هوش مصنوعی: اگر به عرب‌ها راهی خوب نشان داده شود، می‌توانند نوشته‌ها را به درستی و با نظم تغییر دهند.

هوش مصنوعی: در برخی مواقع، نوشته‌ها کم و گاهی بیشتر می‌شود و این نوشته‌ها از نظر زیبایی و هماهنگی به دلیل خط نامناسبش، ناهماهنگ به نظر می‌رسند.

هوش مصنوعی: یا اینکه یکی از پنج انگشت را در اختیار داری، یا اینکه باید یک انگشت ششم به دستت اضافه کنی.

هوش مصنوعی: بنگر که چطور باد را به آرامی و با دقت در دستش نگه‌داشته، به طوری که انگشتش با قلم یکی شده و او می‌تواند با آن به نگارش بپردازد. این تصویر به ما می‌گوید که او توانسته است قدرت و لطافت باد را در اختیار بگیرد و از آن برای خلق آثار هنری استفاده کند.

هوش مصنوعی: دومین فردی که با دقت و تندبالی تلاش می‌کند تا چیزی را اصلاح کند، این کار را از روی اشتباه یا نزاع نمی‌کند.

هوش مصنوعی: از روی کاغذ، کلام صحیح را شکل می‌دهد و از قلم نادرست، تصاویری که به زودی از بین خواهند رفت، می‌سازد.

هوش مصنوعی: گل به خار می‌گوید که تو در جا خود بمان و بدان که از من نیز بهتر هستی.

هوش مصنوعی: باد در دستش، مانند خنجری تیز است که قدرت تصرف در این کار را دارد.

هوش مصنوعی: زیبایی خط آخر مانند یک رسم قدیمی است که ما آن را تغییر داده‌ایم و بر این موضوع صحبت کردیم.

هوش مصنوعی: خداوند با بهترین نتیجه برای ما پایان داد و او سرپرست ماست؛ چه سرپرست نیکویی است.