هوش مصنوعی: هر چیزی که می‌خواهی با انصاف و عدالت بده؛ در غیر این صورت، همه چیزت به هدر خواهد رفت و به چیزی نخواهی رسید.

هوش مصنوعی: پس از اینکه خود را شکسته‌ای، خود را کوچک نشمار و به نسل و آیندگان خود احترام بگذار.

هوش مصنوعی: زمانی که از نعمت‌ها و برکت‌های خداوند بهره‌مند شدی، بهتر است برای آینده‌ و فرزندانت فکر کنی و ذخیره‌ای برای آن‌ها کنار بگذاری.

هوش مصنوعی: تا زمانی که صدای تو زیر خاک پنهان شود، آن پاکی و خوبی تو در زندگی دیگران به بهره‌وری خواهد رسید.

هوش مصنوعی: گفت که قصد سفر طولانی دارم و برای این سفر هر چه نیاز است را آماده می‌کنم.

هوش مصنوعی: وقتی طوطی من از این قفس آزاد شود، فرشته‌های خداوند از این کار بهره‌مند خواهند شد.

هوش مصنوعی: وقتی دل من قوی می‌شود، برای فرزندم چه روزی را جشن خواهم گرفت.

هوش مصنوعی: از این به بعد، به خاطر غم و اندوه فرزند، دلی غمگین نداشته باش و چهره‌ات را از محبت و عشق به او خالی نکن.

هوش مصنوعی: از خطر این دزدی که در راه است، او را آگاه کن و او را به سوی رزق و روزی که تنها به دست خداست هدایت کن.

هوش مصنوعی: می‌توان گفت: با چشم بصیرت و تفکر درست، به این نتیجه می‌رسیم که نهایت کار و ارزش دنیا فقط در چیزهای مادی مانند طلا و نقره نیست، بلکه فنا و زوال آن‌ها را نیز باید در نظر گرفت.

هوش مصنوعی: او می‌خواهد در این دایره‌ی تند و پرهیجان، مسیری جدید و تازه‌ای برای خود بسازد که از نشانه‌های جاودانگی بهره‌مند باشد.

هوش مصنوعی: نقدی بر مسائل مالی و ویژگی‌های انسانی در ارتباط با بخشش و سخاوت است. وقتی کسی از ثروت خود به دیگران کمک می‌کند و در عین حال به نوعی خود را ارزشمند نشان می‌دهد، نشان‌دهنده‌ی تعامل و تأثیرگذاری انسان‌ها بر یکدیگر است. در این زمینه، اشتغال به کار مالی و اجتماعی و تلاش برای ایجاد فضایی مثبت و معطَر از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است.

هوش مصنوعی: کسی که درمانی ندارد، با دردهایش ثروتمند می‌شود و کسی که در کرمان نیست، از مهربانی و خوبی‌ها بهره‌مند می‌شود.

هوش مصنوعی: هر مقداری که یک درویش از زر و سیم دریافت کند، قطعاً بیشتر از آنچه که خواسته، نصیبش می‌شود.

هوش مصنوعی: فضولی به خاطر لطف و دست دادن کمش می‌گوید: ای کاش تو یکی از دو چیز، یعنی سیم یا سنگ، جلو من قرار می‌دادی.