هوش مصنوعی: شاعری به نزد پادشاه مشهور رفت، کسی که به خاطر بلندی مقامش، در آسمان‌ها جایگاه یافته است.

هوش مصنوعی: در ستایش تو شعری جدید سروده‌ام، همچون جواهری درخشان که به خوبی حقیقت را بیان می‌کند.

هوش مصنوعی: هرچند که برخی افراد در ستایش تو می‌کوشند، اما باید گفت که این نوع ستایش‌ها به واقع حق تو را منتقل نمی‌کند و به اندازه کافی نیست.

هوش مصنوعی: نامه‌ای به شاه داده شد که فقط نام شاه در آن نوشته شده بود.

هوش مصنوعی: شاه به او گفت: ای کسی که از عقل و درک عاری هستی، بهتر است که از چنین ستایش‌هایی سکوت کنی.

هوش مصنوعی: هیچ چیزی که برای تو نوشته شده جز نام تو نیست؛ و اگر کسی را یاد نکنید، در واقع هیچ ستایشی وجود نخواهد داشت.

هوش مصنوعی: تو مرا با ملک و عدالت توصیف کرده‌ای و از داستان‌های تخت و تاج سخن نمی‌گویی.

هوش مصنوعی: اگر از این ویژگی‌ها دور باشم و نامم تغییر کند، دیگر راهی برای ستایش من وجود نخواهد داشت.

هوش مصنوعی: ای شاه، تو به خاطر نام نیک و خوشایند خود به مقام و شهرتی نیکو دست یافته‌ای که به اوصاف و ویژگی‌های برجسته تو مربوط می‌شود.

هوش مصنوعی: هر کس که نام تو را بشنود یا بخواند، جز با این صفات و ویژگی‌ها، اندیشه‌اش به کجا خواهد رفت؟

هوش مصنوعی: هرگاه نام تو بر این ویژگی‌ها باشد، همانند دفتر ثبت صفات کمال خواهد بود.

هوش مصنوعی: اگرچه هیچ سخنی جز این در مورد تو بیان نشده است، اما اگر من تو را وصف کنم، دور از واقعیت نیست.