هوش مصنوعی: تو که بر فراز آسمان، مقام سلطنت را به خود اختصاص داده‌ای، زمین به زیر پای تو چون تاجی از خورشید درخشیده است.

هوش مصنوعی: این جمله به این معناست که تو با نعمت‌ها و فضل‌های خدایت به درجه‌ای رسیدی که شخصیت و مقام تو به گونه‌ای است که مانند سایه‌ای برای خداوند به حساب می‌آیی.

هوش مصنوعی: به خاطر داشتن غرور و تکبر، خود را بالاتر از دیگران ندان و به جای آن، humble و متواضع باش؛ چرا که زندگی در این دنیا و ارتباط با دیگران به مراتب ارزشمندتر از مقام و جایگاه بالاتر است.

هوش مصنوعی: اگر آسمان سایه‌اش بر روی زمین بود، مردم هرگز از خورشید مصون نمی‌ماندند.

هوش مصنوعی: هر کسی که به او آسیب یا ضربه‌ای وارد شده باشد، نشانه‌ای از آن آسیب بر روی او باقی می‌ماند.

هوش مصنوعی: خداوند تو را به مقام قضاوت و انصاف می‌نشاند تا در برابر ظلم و ستم، محافظت کنی.

هوش مصنوعی: تو تنها کسی نیستی که مانند یک تیغ بران، موجب آزار و آسیب دیگران می‌ شوی.

هوش مصنوعی: عدالت را به جای بلند و والایی برسان و ظلم را در نیستی و نابودی قرار بده.

هوش مصنوعی: ریشه‌های ظلم را از باغ سلطنت بکن و شاخه‌های ستم را از درخت دین قطع کن.

هوش مصنوعی: می‌ترسم که این درختی که از ریشه‌هایش می‌رویید، به خاطر تغییرات ناخواسته، بارش به میوه‌ای ناپسند بدل شود و تو را به سرزنش بگیرد.

هوش مصنوعی: اگر دست ظالم را نگیری و از ظلم او جلوگیری نکنی، او به مردم آسیب خواهد زد و کارهایشان را خراب خواهد کرد.

هوش مصنوعی: اوست که بر جهان فرمانروایی می‌کند، نه تو؛ اوست که قدرت واقعی دارد، نه تو.

هوش مصنوعی: این بیت به این معناست که فردی که از خانواده یا نژاد برجسته‌ای است، با قدرت و مقام خود به دیگران خدمت می‌کند. در واقع، از او انتظار می‌رود که با داشتن نشانه‌ها و علامت‌های سلطنتی، به عنوان یک الگو و نماد برای دیگران عمل کند.

هوش مصنوعی: تحمل ظلم از یک نفر کار آسانی است، اما وقتی که ظلم به دستان بسیاری از افراد تکرار شود، اوضاع سخت‌تر و دشوارتر می‌شود.

هوش مصنوعی: اگر خطری از یک طرف به انسان نزدیک شود، او می‌تواند با استفاده از سپر خود آن را دفع کند.

هوش مصنوعی: اگر از هر سمت مشکلات و خطرات زیادی وجود داشته باشد، راهی جز مرگ یا فرار نخواهی داشت.