هوش مصنوعی: با عصبانیت سراغ هیچ کس نرو و از دل کسی آسایش و آرامش را نگیری.

هوش مصنوعی: غضب مانند اره‌ای است که دو لبه دارد؛ می‌تواند به شدت آسیب برساند و درد و رنجی ایجاد کند، اما در عین حال، گاهی کنترل آن ضروری است.

هوش مصنوعی: دلخوری و ناراحتی از تو، ابتدا هیچ سر و کار با دلخوشی‌های تو نداشت.

هوش مصنوعی: از آتشی که به خاطر خشم خود به راه می‌اندازی، در ابتدا خانه و خانواده‌ات را می‌سوزانی.

هوش مصنوعی: هر چیزی که از آتش تو به دیگران برسد، یا دود است یا شعله‌ای که به آن‌ها آسیب می‌زند.

هوش مصنوعی: واقعا چیزی در درونت وجود دارد که تو را متأثر کرده و به خاطر آن دچار آتش‌سوزی شده‌ای.

هوش مصنوعی: سعی کن با آرامش و تدبیر، بر مشکلات غلبه کنی تا آسیب آن بر دیگران تاثیر نگذارد.

هوش مصنوعی: خشم و عصبانیت مانند سگی است که به دیگران حمله می‌کند و این رفتار ناشی از نادانی است.

هوش مصنوعی: هر کسی که از خرد و فهم کمک بگیرد، چگونه ممکن است در آن جسمی زندگی کند که به حالت جانورانه باشد؟

هوش مصنوعی: دندان‌های تیز خوک و پنجه‌های گرگ برای آسیب زدن و آزار به کار می‌روند و اینها باعث بروز مشکل و دردسر بزرگی شده‌اند.

هوش مصنوعی: وقتی راهی برای آزار دادن آنها وجود ندارد، استفاده از پنجه و نیش هم گناهی به حساب نمی‌آید.

هوش مصنوعی: اگر کسی از آدمیان آزرده خاطر باشد، مانند خوکی است که نمی‌تواند نیش بزند و گرگی که پنجه ندارد.

هوش مصنوعی: خشم به خاطر خدا خوب است، نه به خاطر وسوسه‌های نفس که بد هدایت می‌کند.

هوش مصنوعی: زیرا خشم تو از روی خداوندی بود، چشمانت از دو بینی جدا شد.

هوش مصنوعی: این جمله به این معناست که آن چیزی که مشاهده می‌شود، صرفاً یک نگاه ساده نیست، بلکه نشان‌دهنده‌ی عشق و تعهد به دین و ارزش‌های مثبت است. به عبارتی، این بینش چیزی فراتر از احساسات سطحی است و به عمق ایمان و زیبایی‌های آفرینش اشاره دارد.

هوش مصنوعی: تنش و خشم مانند نفس بدی است که موجب بر انگیختن نیروهای منفی و کاهش خرد و عقلانیت در فرد می‌شود.

هوش مصنوعی: بهتر است از شرّ احساسات منفی مانند خشم فاصله بگیری و آن را تحت کنترل خود درآوری.