هوش مصنوعی: طوفان مرگ را ببین که چه هنری دارد؛ سر را شکسته و ریشه را کنده و میوه را به زمین می‌زند.

هوش مصنوعی: شاخۀ ارتباطات او شکسته است و ریشه‌های امیدها را از هم جدا کرده است.

هوش مصنوعی: او میوه‌ای نارس از این درخت بلند برداشت کرده و به زمین انداخته است.

هوش مصنوعی: چند نفر به قدرت و توانایی فخر می‌فروشند، در حالی که کسانی که صخره‌ها را جابجا کردند، حقیقتاً قوی‌تر هستند.

هوش مصنوعی: به آیات قرآن نگاه کن و بخوان، تا ببینی که باد چه کرد و سپاه‌های ثمود و عاد چه سرنوشتی پیدا کردند.

هوش مصنوعی: از نوشیدن و می و جام دست بردار و به یاد کسانی که در غم تو هستند، فکر کن؛ زیرا اینها تو را به سختی می‌اندازند.

هوش مصنوعی: ای نوشنده، مرگ مانند جامی تلخ و ناخوشاید است، وقتی که ساق پای تو با ساق پای من در هم می‌پیچد.

هوش مصنوعی: قبل از آنکه در بستر خواب، پاهای‌ات به هم گره بخورد.

هوش مصنوعی: از این تنگنا نمی‌توانم بیرون بیایم، و از این مکان تاریک نمی‌توانم دور شوم.

هوش مصنوعی: تو با بیرون گذاشتن خود از اینجا، گویی بار و بنه‌ات را هم از این مکان بیرون می‌کشی.

هوش مصنوعی: اگر بخواهی از غیر خدایی پیوند خود را بگسلانی، از بندگی او نیز باید صرف‌نظر کنی.

هوش مصنوعی: مرگ باعث قطع ارتباط می‌شود، زیرا اکنون دل تو به چیزی وابسته است.

هوش مصنوعی: امروز به همان شیوه و اصولی که آغاز کرده‌ایم، بندها را باید جدا کنیم.

هوش مصنوعی: وقتی به مرگ فکر می‌کنی، سعی کن از مشکلات و آسیب‌های زندگی پیش از آن رنج نکشی. در واقع، بهتر است که تا زمانی که زندگی می‌کنی، به خودت سخت نگیری و به درد و رنج‌های اضافی دچار نشوی.