هوش مصنوعی: بعد از گذشت شش یا هفت سال، زائر به زیارت حرم نبی اکرم می‌رفت.

هوش مصنوعی: به طور عمدی، راه را بر آن سرزمین می‌گذرانند تا بر روی قبرهایشان عبور کنند.

هوش مصنوعی: نگاهی به خاک می‌اندازم و می‌بینم که یکی از درختان بلند در آن قد کشیده و سر به آسمان آورده است.

هوش مصنوعی: وقتی به مناظر اطرافش با تمرکز و دقت نگاه کرد، متوجه شد که نشانه‌هایی به رنگ‌های قرمز و زرد بر روی آن وجود دارد.

هوش مصنوعی: روی آن‌ها زردی‌ای دارد، اما خبری از سرخی نیست که ناشی از اشک‌های ریخته شده باشد.

هوش مصنوعی: کسی با دیگری دربارهٔ شگفتی درختی در آن زمین صحبت می‌کند و او با حیرت به این درخت نگاه می‌کند و از آن تعجب می‌کند.

هوش مصنوعی: این شعر به ارتباط عمیق و زنده عشق با طبیعت اشاره دارد. درختی که از خاک دو انسانی که در عشق قربانی شده‌اند، رشد کرده است. این بیانگر پیوندی است که عشق می‌تواند حتی بعد از مرگ و جدایی نیز ادامه پیدا کند و میوه‌های آن به بار نشیند.

هوش مصنوعی: بر روی خاک آن دو نفر، دانشی وجود دارد که شرح حال آن‌ها بر روی آن نوشته شده است.

هوش مصنوعی: هر کس که از دل عشق و اندوه خبر دارد، حال و روز کسانی را که در این عشق رنج می‌برند می‌فهمد.

هوش مصنوعی: روح و جان آن‌ها با رحمت الهی آکنده باد، زیرا هیچ کس مانند آن‌ها از این دنیا نمی‌رود.