هوش مصنوعی: روزی آن جوان به عارف گفت: ای کسی که به رازهای پنهان آگاه هستی.

هوش مصنوعی: چون دل تو به معنا وابسته است، عشق نیز از ظاهر و شکل اولیه فراتر رفته و به عمق و حقیقتی می‌رسد.

هوش مصنوعی: زیبایی واقعی به واسطه‌ی عشق باقی می‌ماند و همیشه از آسیب و زوال محافظت می‌شود.

هوش مصنوعی: عشق تو وقتی در دل من جا گرفت، چرا حالا که با وجود کمبودها و مشکلات، یاد تو از خاطرم رفته است؟

هوش مصنوعی: مرد عارف وقتی آن سؤال را شنید، از پاسخ دادن به آن درمانده شد.

هوش مصنوعی: او گفت در جایی که حقیقت و معنای واقعی وجود دارد، دیگر جایی برای نقص و زوال نیست.

هوش مصنوعی: زیبایی او همیشه پایدار و بی‌نقص است، و عشق به او بدون هیچ کم و کاستی ادامه دارد.

هوش مصنوعی: هر کسی که زیبایی و معنی را درک کند، راهی که به تغییرات زندگی می‌بردش، کوتاه و آسان خواهد بود.

هوش مصنوعی: اما معنی فقط از ظواهر و شکل‌ها ظاهر نمی‌شود و برای اهل بصیرت، درک عمیق‌تری نیاز است.

هوش مصنوعی: هر چهره‌ای که خود را به نمایش بگذارد، زیبایی خود را بیشتر می‌کند.

هوش مصنوعی: در اینجا اشاره می‌شود که زیبایی و جذابیت خود را به دیگران می‌بخشد و تمام زینت‌ها و خصایص خوبش را از آن خود می‌کند. به نوعی، فرد زیبا به دیگران از جلوه‌های خود بهره می‌دهد و از این طریق، زیبایی‌اش را به نمایش می‌گذارد.

هوش مصنوعی: هر کسی که به دنیای او وارد شود، گرفتار محبت او خواهد شد و به عهد و پیمانش وفادار می‌ماند.

هوش مصنوعی: هرکس به اندازه تلاش و اراده خود، روش و شیوه عشق ورزی را اختیار می‌کند.