هوش مصنوعی: با نام خداوند بخشنده و مهربان، این صدا ندا می‌دهد که به سر سفره کریم بیایید.

هوش مصنوعی: ای گوش، به روایت عشق گوش بسپار و از لحن و صدای قلم، نغمه عشق را بشنو.

هوش مصنوعی: قلم حالا مثل نی، با صدای خوش و زیبا داستان عشق را روایت می‌کند.

هوش مصنوعی: عشق کلید دسترسی به انبار generosity و بخشش است، هر چه را که می‌بینی، در دل عشق نهفته است.

هوش مصنوعی: هیچ چیزی در دنیا بی‌عشق نیست و همه چیز تحت تأثیر عشق و قدرت آن قرار دارد، چه چیزهای پایین و چه چیزهای بلند.

هوش مصنوعی: زمانی که حقیقت در وجود خود ظاهر شد، انسان خود را در آن ظهور واحد یافت.

هوش مصنوعی: نگاهی عمیق و بنیادین به ویژگی‌های کمالی که در فضای عظمت و بزرگی حضور دارند.

هوش مصنوعی: ویژگی‌های همیشگی و دائمی که از او به ارث رسیده، باعث حفظ و ماندگاری او شده است.

هوش مصنوعی: هر چیزی که شخص به نام دیگران دارد، در واقع نشان‌دهنده‌ی مالکیت او نیست و او در واقع به آن‌ها صفت نمی‌گیرد.

هوش مصنوعی: وجود مطلق و قدمت پاک به گونه‌ای است که هیچ نیازی به عالم و آدم ندارد.

هوش مصنوعی: کسی که از علم و دانش بهره‌مند است، به حقیقت به کمال و بهترین حالت خود رسیده است.

هوش مصنوعی: اما در کنار آن کمال، دیگری وجود دارد که ظهور آن به نشانه‌ای نیاز دارد.

هوش مصنوعی: در برابر افرادی که فهم و دانش دارند، می‌توان عنوانی از تکامل و نام‌های والا به آنها نسبت داد.

هوش مصنوعی: این جمله به این معناست که نمایان شدن حقیقت در اشکال مختلف و ویژگی‌ها و تأثیرات گوناگون آن است. به عبارت دیگر، حقیقت خود را به صورت‌های مختلفی نشان می‌دهد و در جنبه‌های متنوعی قابل مشاهده است.

هوش مصنوعی: این بیت به این معناست که بسیاری از تغییرات و جلوه‌های ظهور به واسطه شعور و آگاهی درک می‌شوند. به عبارتی، برای فهمیدن و مشاهده‌ی تحولات و نشانه‌های ظهور، نیاز به فهم و حضور ذهن داریم.

هوش مصنوعی: او این تجلی و مشاهده را به عنوان داشتن دانش و آگاهی می‌داند و به نوعی روشن بودن و جست‌وجو کردن را در نظر می‌گیرد.

هوش مصنوعی: ظهور و تجلی در شکل کامل، نمایانگر جمال و زیبایی است و درک و مشاهده آن زیبایی، خود نوعی تجلی و ظهور است.

هوش مصنوعی: وقتی که حقیقت جمال کمال اسماء را مشاهده کرد، آن را به گونه‌ای نهان یافت که از آن خوشش نیامد.

هوش مصنوعی: او می‌خواهد ویژگی‌های عالی و زیبایی‌های خود را به نمایش بگذارد و به دیگران نشان دهد.

هوش مصنوعی: او آرزو داشت که در زمان مناسب، زیبایی و زیبایی‌های پنهان او به‌صورت آشکار نمایان شود.

هوش مصنوعی: زمانی که از حق (خدا) شور و اشتیاقی پیدا شد، مسأله عشق و عاشقی به وجود آمد.

هوش مصنوعی: عشق وابسته به وجود و عدم است، و به همین خاطر، وجود و عدم در عشق به هم پیوسته‌اند. از آن عشق، تصویر هستی به وجود آمده است.

هوش مصنوعی: در عالم وجود هیچ چیزی مانند "فیض" نیست، زیرا نور هستی از منبعی به ما می‌تابد و همت ما را به سوی خود جلب می‌کند.

هوش مصنوعی: عشق میان دو طرف به گونه‌ای است که سایه و آفتاب به هم پیوند خورده‌اند و این پیوند به شدت قوی است.