هوش مصنوعی: هیچ کس جز تو بر خلق و آفرینش و زیبایی‌ها در درون و بیرون وجود ندارد.

هوش مصنوعی: در این جهان جز تو هیچ نیست، تویی که مثل آفتاب صبح می‌درخشی و هیچ چیز دیگری شایسته‌ی توجه نیست.

هوش مصنوعی: این بیت به این مفهوم اشاره دارد که سایه، به علت وجود نور، شکل می‌گیرد. یعنی سایه به تنهایی وجود ندارد و نیازمند منبع نوری است تا تشکیل شود. بنابر این، وجود روشنی به سایه معنا می‌دهد و آن را پدید می‌آورد.

هوش مصنوعی: حکیم در برخی مواقع، سایه را به عنوان نشانه‌ای از توجه و یادگیری ترسیم کرده است.

هوش مصنوعی: وقتی نور به روشنی و صفای خود می‌رسد و در زمین می‌تابد، آن را به نام سایه یا پناه می‌شناسند.

هوش مصنوعی: دو جهان فقط یک سایه است و روشنایی اصلی از آن توست؛ سایه تنها نشانه و نمایی از وجود تو است.

هوش مصنوعی: این و آن فقط ظاهر هستند و معنای واقعی تو نیستند. هیچ شکلی بدون وجود تو نمی‌تواند وجود داشته باشد.

هوش مصنوعی: صورت خود را از پشت پرده‌ها نشان بده و بیش از این مرا به محدودیت‌ها و قید و بندهای ظاهری دچار نکن.

هوش مصنوعی: بیرون از ظاهر و معنا، چهره‌ات را نشان بده تا ادعاهای ما رد شود.

هوش مصنوعی: چه ادعایی داری که من و تو، غیر از خود را ببینیم و به چیز دیگری بها بدهیم؟

هوش مصنوعی: من از دل خود حرف‌ها و افکار باطل را کنار بگذار و فقط تو را در آنجا بگذار.

هوش مصنوعی: در اینجا، تنها خود تو وجود دارد و هیچ چیز دیگری نیست. همه چیز در اینجا به سمت تو جریان دارد و به تو برمی‌گردد.

هوش مصنوعی: در آغاز، همه چیز از تو نشئت می‌گیرد و در نهایت، مردان به سوی تو می‌آیند و ثروت نیز به سمت تو جمع می‌شود.

هوش مصنوعی: تو آغاز و پایان هر راهی هستی و در واقع مسیر و سیر و دیگر جنبه‌ها نیز به تو مرتبط است.