هوش مصنوعی: گفتارهایی که از یک موجود مختار (که اختیار دارد) صادر می‌شود، چهار نوع دارد. پس با دقت به من گوش کن.

هوش مصنوعی: اگر شنونده و قاتل (کسی که جان می‌گیرد) به خوبی عمل کنند، می‌توانند به دستاوردی معنوی و نزدیکی به حقیقت برسند.

هوش مصنوعی: کسی که به بیان و سخن گفتن بپردازد، به درجات عالی دست می‌یابد و شنونده نیز به سعادت و رهایی نائل خواهد شد.

هوش مصنوعی: مانند سخن پیامبر و دوستانش که از او راه درست را آموختند.

هوش مصنوعی: شاید گوینده سخن مفیدی برای دیگران داشته باشد، حتی اگر برای شنونده ضرر یا مشکل ایجاد کند.

هوش مصنوعی: مانند اعلام وحی به کفار که بر نادانی و انکار خود پافشاری کردند.

هوش مصنوعی: عمل تبلیغ پیامبر برای کافران، تنها به افزایش کفر و سرکشی آنان انجامید.

هوش مصنوعی: شاید شنونده خوبی باشد، اما کسی که اطلاعات را منتقل می‌کند، نباید دچار اشتباه شود.

هوش مصنوعی: مانند موعظه‌های کسانی که در زمان خود از خیال و گمان رها نشده‌اند.

هوش مصنوعی: واعظ به خاطر عجب و ریاکاری خود، در برابر شنوندگانش قرار گرفت و چیزی جز نتیجه ناپسند و مجازات نیافت.

هوش مصنوعی: شاید آنکه می‌گوید، خود شنونده خوبی نباشد، اما کسی که به خوبی عمل می‌کند، از او خیر می‌جوید.

هوش مصنوعی: امروز مانند گذشته نیست و موضوعات خاص و عمومی که امروز مطرح می‌شود، دیگر در گذشته وجود نداشتند.

هوش مصنوعی: ممکن است که سخنشان به دور از حقیقت و بی‌محتوا باشد و دچار تناقضات بی‌فایده شوند.

هوش مصنوعی: درست است که در مورد دیگران نمی‌توان به راحتی قضاوت کرد و هرگونه سخن نادرست یا غیبت از آنها را بی‌فایده می‌دانند.

هوش مصنوعی: از این چهار گزینه، فقط دو نمونه درست از مردان باهوش و آگاه وجود دارد.

هوش مصنوعی: اگر از دو نوع سخن بپرهی و زبانت را خاموش کنی، در غیر این صورت ادب را مانند بی‌ادبان نخواهی دید.