هوش مصنوعی: زیبایی و شیرینی کلام تو مانند شکر است و من مانند گوهری در دل شب، داغ و گدازان هستم.

هوش مصنوعی: احساس تو مانند نوشیدنی است که هر بار که سر می‌کشی، عطر و زیبایی‌اش بر صورت ماه و خورشید می‌تابد.

هوش مصنوعی: هر لحظه، نور صبحگاهی مانند یک سیم زرق و برق دار در چشمان ماه می‌ریزد و جلوه‌گری می‌کند.

هوش مصنوعی: بر چهره‌ام از یاد تو، سرمایی مانند خزان می‌بارد که تکه‌های طلایی را به زمین می‌فرستد.

هوش مصنوعی: اگر زیبایی واقعی تو را ماه بشناسد، زهره از شدت حسرت بر دلش می‌ریزد.

هوش مصنوعی: با چشمان زیبایت به کسی آسیب نزن، زیرا نگاه تو می‌تواند دل‌های زیادی را به درد آورد و اشک‌ها را بریزد.