هوش مصنوعی: عزیزم، لطفی کن و نگاهی به من بینداز که دیگر از من چیزی باقی نمانده است. اکنون که در درد و غم به سر می‌برم، تو باید به من کمک کنی، زیرا دیریست که چیزی از زندگی‌ام باقی نمانده است.

هوش مصنوعی: به خاطر شرم، چهره‌ات مانند ماه شده و آن زیورسیار گلگونت هم زیر لباس پنهان مانده است و فقط گل در عرق و رنج مانده است.

هوش مصنوعی: به دل من ادعایی کردی و من هم برایت جانم را فدای آن کردم، آیا بیش از این چیزی برای گفتن باقی مانده است؟ آیا حقی بر گردن من باقی‌ست؟

هوش مصنوعی: بدون حضور زیبایت در این دوری غم‌انگیز، دل هیچ اثری از خود نشان نمی‌دهد و جان هم اندکی توانایی دارد.

هوش مصنوعی: اگرچه دارایی‌ام کم شده، اما تو در عهد جدایی‌ات از من چه بازگشتی؟ سینه‌ام پر از یاد توست و هنوز طلاهایی از عشق تو در دل دارم.

هوش مصنوعی: هر روز دو یا سه اتفاق خوب و بد برای ما مشکل‌ساز می‌شود، در حالی که از عمر ما فقط یک ورق از دفتر زندگی‌مان باقی مانده است.