هوش مصنوعی: عشق به خدا در دل من به‌طور طبیعی شکل گرفت، اما درد و رنج من نتیجه‌ای از خودم است و نمی‌دانم چه کار باید بکنم.

هوش مصنوعی: نمی‌توانم از غم بخورم اگر در راه او جان بدهم، زیرا در این راه صد هزار نفر مثل من جان داده‌اند. چه باید بکنم؟

هوش مصنوعی: هر لحظه از خشم حرف می‌زنی که جانم را بگیری، اما چند بار می‌گویی ببر و بعد دوباره رها کن، حالا چه کنم؟

هوش مصنوعی: اگر عشق به چهره‌ات و موهای تو بی‌پروا باشد، من چگونه به خداوند توکل کنم؟

هوش مصنوعی: زمان زیادی از عمر من گذشته و تو هنوز می‌گویی صبر کن. مگر روزی ناگهان سرنوشت مرا نگیرد، چه کار کنم؟

هوش مصنوعی: بر من لازم است که تا روزی که می‌خوابم، از غم تو بیدار بمانم، چون تو از ناله‌ها و دردهایم خبر نداری و نمی‌دانم چه باید بکنم.

هوش مصنوعی: از دور نگاه کن، اگر جز من به کسی توجه نکنی، متوجه خواهی شد که من در آن زمان چه کار می‌کنم.