هوش مصنوعی: دست دوباره چه کار جدیدی با ما کرد ای آسمان سرکش و پیر و زیبا.

هوش مصنوعی: در یک بازی، به دنیای زیرین رفته و برای بهبود وضعیت کاری، تلاشی انجام می‌شود که مانند ستاره ثریا درخشان و برجسته است.

هوش مصنوعی: وقتی که گفتم ثابت و استوار شدم، حال و اوضاع من از چرخ روزگار تغییر کرد و مانند چرخش دنیا به بالا و پایین رفت.

هوش مصنوعی: یک جوانمرد که به فکر غم ما بود، حالا از روی خجالت به کار زشت این فرد پیر رسوا پی برده و نمی‌تواند آن را تحمل کند.

هوش مصنوعی: افسوس بر آن آزادی، که همچون مردان بزرگ و بی‌نظیر، هیچ موجودی را در زمانه‌اش نمی‌توان دید که به پای او برسد.

هوش مصنوعی: وقتی که کشتی امید به ساحل نزدیک می‌شود، ناگهان موج دریا به آن برخورد می‌کند.

هوش مصنوعی: آسمان با کسانی که به حقیقت و معنا می‌پردازند، در حال گریه است و این ظلم تنها بر من نمی‌رود.

هوش مصنوعی: دل زخمی من از او درخواستی کرد، اما او بی‌توجهی کرده و زخم عمیق‌تری بر دل من گذاشت.

هوش مصنوعی: آیا دل می‌تواند با مرهم درمان شود وقتی که به شدت داغ و دردناک است؟ اکنون در تلاش است تا خود را درمان کند.

هوش مصنوعی: نمی‌دانم که چرا زندگی با من دشمنی می‌کند، مگر اینکه بخواهد به من آسیبی بزند که شبیه به آسیب‌هایی است که به زهره می‌زند.

هوش مصنوعی: زندگی‌ام به واسطه‌ی بدی‌های کیوان (سیاره زحل) غارت شده و این بدبختی ناشی از سرنوشت بد این زن هندی است که در زندگی‌ام تاثیر منفی گذاشته است.

هوش مصنوعی: ای دور زمان، با ما نظری نکن، زیرا هر کس در زندگی‌اش مشغول امری است به جز تو.

هوش مصنوعی: اگر بر افرادی که نادان هستند، خوشی و خوبی‌ات وقف شده باشد، من هم به همین اندازه از دانش برخوردارم.

هوش مصنوعی: دیروز از عمر من گذشت و امروز هم از دیروز بدتر گذشت، وای به حال فردا که چه خواهد شد.

هوش مصنوعی: سر من مانند دور قمر است و دل من همچون دل اهل محبت در حال چرخش و تغییر است.

هوش مصنوعی: در این دوران نه انصاف وجود دارد و نه اخلاق انسانی که به دیگران کمک کند و همدلی احساس شود.

هوش مصنوعی: من به قدری از زندگی خسته و آزار دیده‌ام که هر روز به عمد از کنار مرگ عبور می‌کنم، چرا که غم و اندوه مرا به این حال رسانده است.

هوش مصنوعی: چرا صبر نداشته باشی؟ به خاطر اینکه هیچ اعتمادی به عمر و زمان وجود ندارد.

هوش مصنوعی: از تو می‌خواهم که برای من عمر یک روزه‌ای تضمین کنی، تا بتوانم سال‌ها با صبر و تحمل زندگی کنم.

هوش مصنوعی: البته! این بیت به این معناست که وقتی عمر به پایان خود نزدیک می‌شود و شرایط نامناسبی در زندگی ایجاد می‌شود، دیگر نمی‌توان کار زیادی برای تغییر وضعیت انجام داد. به نوعی به ناپایداری و زودگذری زندگی اشاره می‌کند.

هوش مصنوعی: در این روزگار، من در شادی و خوشی به سر می‌برم، پس چرا باید بر من غم و ناراحتی حاکم شود؟

هوش مصنوعی: چرا برای کسب علم زحمت کشیدیم و چرا به طور بیهوده به افکار و خیالات خود پرداختیم؟

هوش مصنوعی: چرا من به جای اینکه با قلم خود به کارهای عظیم و موثر بپردازم، فقط خاک به سر خود می‌زنم و نتوانستم توانایی‌ام را به نمایش بگذارم. افسوس که چنین شد.

هوش مصنوعی: موهای زیبا و باریک مانند موی زیبای عروسک و نازکی که به ناف آهو اشاره دارد، نشان‌دهنده یکی از زیبایی‌های زندگی ماست. این زیبایی‌ها به نوعی بار عمر ما محسوب می‌شوند و دانش ما نیز به همین موضوع مرتبط است.

هوش مصنوعی: هنر می‌تواند به عنوان یک نقص مطرح شود و فضیلت نیز می‌تواند مشکل‌ساز باشد. چه تدبیری می‌توان اتخاذ کرد وقتی که هر دو این ویژگی‌ها در واقع با بی‌دینی برابرند؟

هوش مصنوعی: نه حکمت و دانشی از یونان به دست نیامد و نه راز و رمزی که در طور سینا برای پیامبران فاش شد، از حکمت پور سینا به حقیقت پیوست.

هوش مصنوعی: اگر دل انسان از نادانی راحت باشد و در خوشی زندگی کند، هیچ عیبی ندارد که در جهل به سر ببرد.

هوش مصنوعی: این شعر به این معناست که در زندگی اگرچه ممکن است دارای علم و دانش باشیم، اما اگر شرایط و عوامل مناسب وجود نداشته باشد، آن علم و دانش به کار نمی‌آید و نتیجه مثبتی به همراه نخواهد داشت. به عبارت دیگر، داشتن فضل و دانایی بدون وجود شرایط مساعد، کمکی به موفقیت نمی‌کند.

هوش مصنوعی: در این بیت به تفاوت میان سرنوشت و موقعیت انسان‌ها و حیوانات اشاره شده است. به این معنا که بعضی از موجودات، حتی اگر وضعیت ظاهری خوبی داشته باشند، در حقیقت در کمال نارضایتی و آرزو به سر می‌برند، در حالی که دیگرانی که شاید در شرایط دشواری به نظر برسند، به نوعی از نعمت و قدرت برخوردارند. این نشان می‌دهد که قضاوت درباره خوشبختی و نعمت‌ها تنها به ظاهر امور نیست و واقعیت‌های عمیق‌تری پشت آن قرار دارد.

هوش مصنوعی: شما به گونه‌ای دروغین به نظر می‌رسید و این امر برای همگان واضح و آشکار است.

هوش مصنوعی: به خاطر یک دروغ، صبح دروغین جای صبح واقعی و راستین را گرفته و نمایان شده است.

هوش مصنوعی: اگر در دو راهی قرار بگیری و بخواهی به جایی برسی، نباید به اوج و درخشش خورشید (که نماد موفقیت و پیشرفت است) در برج جوزا (که نماد زمان خاصی است) توجه کنی. به عبارتی، در انتخاب‌هایت باید هوشمندانه عمل کنی و به ظواهر بی‌توجه باشی.

هوش مصنوعی: هر چه بتوانی بدی کن و ترس و وحشت به وجود بیاور، تا هم جوانان و هم پیران از تو بترسند.

هوش مصنوعی: همیشه مثل کژدمی باشید که نیش می‌زند، تا بتوانید مانند ماری با لباس زیبا زندگی کنید.

هوش مصنوعی: به نگاه کن به این دنیای گردان که در آن، یک مهره زرد رنگ در دامن یک رنگین کمان قرار دارد.

هوش مصنوعی: اما جانم خواهان تو در هنگام بازی است، زیرا اینجا برای تماشا هیچ هزینه‌ای وجود ندارد.

هوش مصنوعی: به هنگامی که آسمان به با تو در بهشت بپردازد، می‌توانی انتخاب کنی که به جدال بپردازی یا به سازش و آرامش رو بیاوری.

هوش مصنوعی: اگر می‌خواهی موفق باشی و در کارهایت آگاهانه عمل کنی، باید به خودت و توانایی‌هایت توجه کنی و از تجربه‌های دیگران عبرت بگیری.

هوش مصنوعی: وقتی که آسمان به نابخردان و افراد پست بها دهد و ارزش آن‌ها را بالا ببرد، آیا می‌توان انتظار داشت که از این افراد چیز باارزشی سر بزند؟ هرگز!

هوش مصنوعی: به دنبال زندگی با قناعت و داشتن نیازهای اولیه باش، زیرا در آن دنیا هیچ نشانی از فقر وجود ندارد.

هوش مصنوعی: در مسیر حکمت و دانش، خانه‌سازی نکن که به دنیای خود توجهی نداشته باشی.

هوش مصنوعی: تو هیچ حقی بر سرنوشت نداری، پس درخواست کردن از سرنوشت چه اشکالی دارد؟

هوش مصنوعی: از زندگی ساده و فقیرانه، دانش و حکمت می‌رویاند و از سکوت، زندگی و جان واقعی را می‌توان شناخت.

هوش مصنوعی: بهتر است که به سرنوشت خوب و بد اهمیتی ندهی، زیرا این کار از هیچ شخص خردمندی منطقی و زیبا نیست.

هوش مصنوعی: آسمان به شکل چرخشی در آمده و از روی اختیار خارج شده، پس چرا می‌خواهی با او به زور و جدل بپردازی؟

هوش مصنوعی: سرنوشت و تقدیر، راهی جز آنچه مقدر شده ندارد و زندگی انسان‌ها تحت سلطه‌ی همین تقدیر است؛ نه خوشبختی می‌تواند آن را تغییر دهد و نه بدبختی.

هوش مصنوعی: این کار، نه نتیجه فعالیت طبیعی ستاره‌ها و نه تلاش کهکشان‌هاست، بلکه ناشی از آگاهی و مهارت شخص دانا و توانا است.