هوش مصنوعی: ای جواد، تنها تو هستی که نه دریا و نه ابر را نمی‌توانند به غیر از بنده خطاب کنند.

هوش مصنوعی: تو ای کریم، که از حد generosity و بخشندگی فراتر رفته‌ای و حتی از خواسته‌ها بیشتر در بخشش و عطا شتاب می‌کنی.

هوش مصنوعی: هر پرسشی که از تو بکنند، و تو آن را نیکو درک کنی، باید با دل و جان پاسخ بدهی.

هوش مصنوعی: زیر دست تو مانند افساری است که ش reins بر اسب بگذارند و آسمان زیر پای تو مانند رکابی است که برای سوار شدن بر اسب استفاده می‌شود.

هوش مصنوعی: نمی‌خواهم دیگر از شکرگزاری حرف بزنم، چرا که عقل می‌داند همین کافی و درست است.

هوش مصنوعی: سپاسگزار خورشید هستیم که گفته است، نوری که قطره از ابر می‌گیرد، کم است.

هوش مصنوعی: از این به بعد هر چه درخت سخنم بزرگ‌تر و رشد کند، به آنچه می‌گویم از هر موضوعی اشاره خواهد داشت.

هوش مصنوعی: باشد که از نعمت‌های تو بهره‌مند شویم، زیرا تو درختی را کاشتی و به آن آب دادی.

هوش مصنوعی: برای همیشه با زیبایی و مقام زندگی کن و از آسمان، آنچه که خواسته‌ات هست را به دست آور.

هوش مصنوعی: عظمت و جایگاه تو بالاتر از آن است که بتوان آن را با مدت عمر تو سنجید؛ از این رو، عمر تو مانند ابرها بسیار طولانی و پراهمیت به نظر می‌رسد.