گنجور

شمارهٔ ۲۸ - حسن

نام شاهی‌ست که شد صورت و معنیش حسن
آخر صبح و کنار سمن و طرف چمن

اطلاعات

وزن: فعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن (رمل مثمن مخبون محذوف)
قالب شعری: غزل/قصیده/قطعه
منبع اولیه: سید محمدرضا شهیم

* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.

برگردان به زبان ساده

نام شاهی‌ست که شد صورت و معنیش حسن
آخر صبح و کنار سمن و طرف چمن
هوش مصنوعی: این بیت به توصیف نام و شخصیت یک پادشاه می‌پردازد که جلوه‌اش زیبا و خشنودکننده است، مانند زیبایی صبح زود و کنار درختان سمن و در حاشیه چمن. به عبارتی، این پادشاه به عنوان تجسمی از زیبایی و صفا به تصویر کشیده شده است.

حاشیه ها

1402/10/03 22:01
کژدم

حل معما:

با کنار هم گذاشتنِ واپسین حرف واژهٔ صبح (=ح)، نخستین حرف واژهٔ سمن (=سین) و واپسین حرف واژهٔ چمن (=نون) به حسن می‌رسیم.

صبح - صبـ = حـ

سمن - ـمن = ـسـ

چمن - چمـ = ـن

← حـ + ـسـ + ـن = حسن

هرچند شاعر خود پاسخ معما را در مصراع یکم به ما داده و در مصراع دوم به طرح آن پرداخته ولی آگاهی از راه حل آن خالی از لطف نیست.  ⁦⁦⁦⁦⁦⁦⁦⁦(⁠◠⁠‿⁠◕⁠)⁩