هوش مصنوعی: من چون سایه‌ای زیبا و دلربا هستم که به آرامی حرکت می‌کنم، اما از سایه خودم فراری‌ام.

هوش مصنوعی: من به شدت آسیب‌پذیر و حساس هستم، مانند نوری که در صبح زود و به آرامی می‌تابد و به دیگران آرامش می‌دهد.

هوش مصنوعی: در یک گوشه خرابه‌ای، فردی به تنهایی نشسته و دلش گرفته و اشک می‌ریزد.

هوش مصنوعی: با سرنوشت خود به جنگ نرو و در برابر قسمت خود سخت نایست.

هوش مصنوعی: اگر که خاک جلال را بوی خوشی بدهند، افرادی که به آن زمین تعلق دارند و در آن زندگی می‌کنند، بی‌اختیار و مدهوش می‌شوند.

هوش مصنوعی: به گونه‌ای کلامی را مطرح کردم که فقط افراد با هوش و تیزبین بتوانند معنای واقعی آن را درک کنند.