هوش مصنوعی: به یک دست عشق و به دست دیگر سنگ دارم که با دل پر از احساسات، همیشه درگیرم.

هوش مصنوعی: به خاطر عشق تو، هرچند در قید و بند هستم، خود را آزاد و یک‌رنگ می‌دانم.

هوش مصنوعی: می‌پرسم که سر بر بالین من کی می‌آید؟ در حالی که من تنها از خاک و سنگ به عنوان بستر و محل استراحت استفاده می‌کنم.

هوش مصنوعی: اگر گرما به سرم بیفتد، اجازه نمی‌دهم این دامن که در دست دارم از من برود.

هوش مصنوعی: تو می‌گویی که دهان من روزی از تو بهره‌مند خواهد شد، اما من حقیقتاً روزهایی دارم که بسیار دشوار و تنگ هستند.

هوش مصنوعی: ای ساقی، بیا و می پررنگی را به من بده، زیرا من در دل خود لکه‌هایی از زنگار دارم.

هوش مصنوعی: نمی‌توانم به نصایح و گوش‌زدهای دیگران توجه کنم، زیرا خودم مشغول گوش دادن به موسیقی ساز چنگ هستم.

هوش مصنوعی: اگر مرا همچون جلالت بنگری، از سلطنت دو جهان شرمنده‌ام.