هوش مصنوعی: هر کسی که زیبایی و عظمت آن خاک پای محبوب را دیده باشد، دیگر هیچ چیزی در چشمش به اندازه آن جذاب نخواهد بود.

هوش مصنوعی: لباس خود را به خورشید نشان دادم و حالا می‌بینم که از کجا شروع شده و به کجا رسیده است.

هوش مصنوعی: دل من مانند گلی خواهد شکفت، هنگامی که نسیم ملایم بوزد و به آن جان ببخشد.

هوش مصنوعی: ای لعل زیبای تو، مانند انگشتری بر دستان پادشاه جمشید، چهره‌ات روشنی‌بخش دنیای من است و به من زیبایی‌های زندگی را نشان می‌دهد.

هوش مصنوعی: چه زمانی می‌توانم آن زلف سیاه را به چنگ بیاورم، در حالی که جز یک نیمه جان چیزی برای پرداخت ندارم؟

هوش مصنوعی: عشق تو باعث شده که روح من در زندان گرفتار شود و زنجیر موهایت دلم را بیمار کرده است.

هوش مصنوعی: عاشقان را با ظلم و ستم نمی‌توان از پا درآورد، چون خون اسیران بر کسی روا نیست.

هوش مصنوعی: بو و عطر محبتت، همچنان که از خاک و گیاهان برمی‌خیزد، در فضا می‌پیچد.