هوش مصنوعی: آیا در زمانی که تو فرمانروایی، سرنوشت در حالی که هیچ کاری نمی‌کند، به خاطر شکوه تو از مقام والایش کاسته می‌شود؟

هوش مصنوعی: اگر جهان نباشد، باز هم اهمیت و جایگاه تو در عالم کمتر نمی‌شود. تو مانند یک قطره‌ای هستی که ارزش آن را نمی‌توان به خاطر کم بودنش از دریا نادیده گرفت.

هوش مصنوعی: سرای دین و دولت به دست تو محفوظ و پابرجاست و پایه‌های ملک و ملت را نیز تو با قلم خود استوار می‌کنی.

هوش مصنوعی: هر کجا که قدم بگذاری، خوشبختی در دنبالش خواهد بود و در هر آرزویی که داشته باشی، نعمت و کمک به تو خواهد رسید.

هوش مصنوعی: به نظر می‌رسد که برای حکمرانی تو، مناسب است که انباشتی از محبت و مهربانی در دل داشته باشی؛ زیرا کائنات و آسمان‌ها نیز به کسی که در عرصه رهبری است، محبت و بزرگی را تقدیم می‌کنند.

هوش مصنوعی: آسمان با سرنوشت از تو شکایت می کند که در این سن و سال، هنوز باید این همه ناچیزی و ذلت را تحمل کنم.

هوش مصنوعی: سرنوشت به او گفت که ملک (پادشاه) او را مقصر نمی‌داند. ما نیز هر دو باید به هر دستوری که صادر کند، اطاعت کنیم؛ چون چاره‌ای جز این نداریم.

هوش مصنوعی: شکوه و زیبایی قصر تو تحت نظر شش دربان است، جایی که آسمان هفت رنگ در آن به تماشا نشسته و عناصر طبیعی در فضایی محفوظ و دلنشین به تلاطم درآمده‌اند.

هوش مصنوعی: جهان به خود می‌بالد که سایه تو بر آن افتاده، ولی خودش از اینکه نامش را بر زبان بیاورد، شرمنده است.

هوش مصنوعی: سعادت و خوشبختی بر پیشانی تو نمایان است و ستاره‌ها به دنبال تو هستند. تو ظرفیت و بزرگی در وجود خود داری و دنیا در جستجوی توست.

هوش مصنوعی: از حرکت کشتی، قصد و آرامش لنگر تو سخن می‌گوید. وزش نسیم، خاک سنگین زمین را جابه‌جا می‌کند و باد به خاطر سبکی‌اش، آزاد و رها می‌وزد.

هوش مصنوعی: نیزه‌ات بارها به دشمن طعنه زده و او را شدیداً مورد سرزنش قرار داده، حالا این سرزنش به خودت بر می‌گردد و دچار مشکل شده‌ای.

هوش مصنوعی: تو در جایگاهی هستی که از آن، دنیا مانند یکی به نظر می‌رسد، اما اگر واقعاً بخواهی بدانید، ارزش تو چندین برابر است.

هوش مصنوعی: در آن لحظه‌ای که صدای مهیب و وحشتناک در میدان همه‌جا را پر کند، فکر و دل مردی شجاع تحت تأثیر قوانین آگاهی قرار می‌گیرد و دچار اضطراب می‌شود.

هوش مصنوعی: شما به مانند دریایی هستید که از خون دشمنان پر شده و از امواج آن، به زیبایی غنچه‌ای شکوفا می‌شوید، درست مانند چرخ که زنگ‌زده است و در جریان تحول قرار می‌گیرد.

هوش مصنوعی: زمانی که غبار پراکنده‌ای از وجود تو در فضای زندگی برمی‌خیزد، دنیا در برابر چشمانت به گونه‌ای تاریک و شب‌سان می‌شود که گویا خورشید دیگر نمی‌تابد.

هوش مصنوعی: آسمان در آنجا به خاطر آسیب‌هایی که تو به بار می‌آوری، پناهی برای طلبکاران سرنوشت می‌شود و در آن لحظه، سایه تیغ تو آن‌ها را محافظت می‌کند.

هوش مصنوعی: در آن لحظه صدای ساز را می‌شنوی و حالتی شاداب از جنگ را احساس می‌کنی، گویی که در یک جشن و بزم هستی.

هوش مصنوعی: امروز در این مکان خیلی‌ها درباره خوبی‌ها و زیبایی‌های کلام صحبت می‌کنند و هر یک از آن‌ها در سخنوری به شهرت و شناخته‌شدگی رسیده‌اند.

هوش مصنوعی: با شیوه من مقایسه نکنید، چون نمی‌توان مانند آن را از نسیم خوشبو و دلربایی که از مشک تاتاری می‌آید پیدا کرد.

هوش مصنوعی: من هنرهای گوناگونی دارم و از شعر گفتن خجالت می‌کشم، زیرا نمی‌خواهم این برای دیگران بزرگ‌منشی و فخری به حساب آید، وقتی که آن شخص از هنر بی‌بهره است.

هوش مصنوعی: اکنون با جایگاه و فضلی که من در مقایسه با دیگران دارم، تمام امور به تو وابسته است و من در حالی که به نظر می‌رسد بیکارم، در واقع همین چرخش کارها به دست توست.

هوش مصنوعی: اگر بخواهی به این روش خودت را رها کنی، خوشبختی و مهربانی‌ات باعث می‌شود که دیگران را در حالت بی‌کاری و نداری رها نکنی.

هوش مصنوعی: بر من بدگمانی زمانه را نکن، زیرا من این را نمی‌پسندم که زمانه در دوره تو بتواند به خیانت و نیرنگ بپردازد.

هوش مصنوعی: در این زمان که با صد درد و رنج زندگی دست و پنجه نرم می‌کنم و روح و جانم زخم‌خورده است، بهتر است که اگر محبت تو شامل حال من شود، به من دلگرمی و همدلی کنی.

هوش مصنوعی: تا هنگامی که خورشید در جهان وجود دارد، در صبح باید سرافراز و در شام نباید دلسرد و ناامید باشی.

هوش مصنوعی: دشمنی که به تو حسد می‌ورزد، همیشه در ناراحتی و پریشانی باشد. اما تو ای عزیز، همیشه در مقام و شان بلند قرار بگیری و سروری کنی.

هوش مصنوعی: با نام خوب در دنیا باقی بمان و از نیکی به خودت بیفزای، زیرا بدون شک نیکوکاری پاداش نیکو به همراه دارد.