جهان ملک خاتون » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۶

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>ای سرو قد تو رسته در دیده ما</p></div>
<div class="m2"><p>بی روی تو خواب نیست در دیده ما</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>این مردمک دیده ز ما شرم نداشت</p></div>
<div class="m2"><p>راز دل خسته گفت او در همه جا</p></div></div>

فانوس خیال » تصویر 11887 - جهان ملک خاتون » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۶

شمارهٔ ۷

ای سرو قد تو رسته در دیده ما
بی روی تو خواب نیست در دیده ما
این مردمک دیده ز ما شرم نداشت
راز دل خسته گفت او در همه جا

هوش مصنوعی: این شعر به زیبایی و جذابیت نیز اشاره دارد. شاعر با تمجید از قد و قامت محبوبش می‌گوید که بدون او، خواب از چشمانش رفته است. همچنین، بیان می‌کند که مردمک چشم او شرم ندارد و راز دل خستهٔ او را در همه جا فاش کرده است.

شمارهٔ ۵

شمارهٔ ۶

هوش مصنوعی: ای سرو با قد بلند، تو در نگاه ما به شکلی زیبا و دوست‌داشتنی ایستاده‌ای و تا زمانی که تو را نبینیم، آرامش و خوابیدن برای ما ممکن نیست.

ای سرو قد تو رسته در دیده ما

بی روی تو خواب نیست در دیده ما

هوش مصنوعی: این شخصی که در چشمم دیده می‌شود، هیچ شرمی از ما نداشت و راز دل خسته‌ام را در هر جایی به زبان آورد.

این مردمک دیده ز ما شرم نداشت

راز دل خسته گفت او در همه جا

شمارهٔ ۶

اطلاعات

برگردان به زبان ساده