جهان ملک خاتون » دیوان اشعار » مقطعات » شمارهٔ ۱۲

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>هرچند که بر جُوی ندارم قدرت</p></div>
<div class="m2"><p>لیکن نخرم همه جهان را به جوی</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>گر جمله جهان ز آب طوفان گیرد</p></div>
<div class="m2"><p>چون نوح به دست ماست دریا به جوی</p></div></div>

هرچند که بر جوی ندارم قدرت
لیکن نخرم همه جهان را به جوی
گر جمله جهان ز آب طوفان گیرد
چون نوح به دست ماست دریا به جوی

هوش مصنوعی: در این بیت شاعر بیان می‌کند که شاید قدرتی در دست ندارد، اما نمی‌خواهد که تمام جهان را برای دستیابی به آن قدرت از دست بدهد. او اشاره می‌کند که حتی اگر تمام جهان به زیر آب برود، همان‌طور که نوح در زمان طوفان دریا را در دست داشت، او هم در اختیار دارد که از آن عبور کند.

شمارهٔ ۱۱

شمارهٔ ۱۲

هرچند بر جوی تسلط ندارم، همهٔ جهان را به یک جو نمی‌خرم. (برای درست تلفظ کردن: گندم، جو و ارزن)

هرچند که بر جُوی ندارم قدرت

لیکن نخرم همه جهان را به جوی

اگر سراسر جهان را آب توفان فرا بگیرد، دریا در نزد ما–چون نوح–یک جوی آب است.

گر جمله جهان ز آب طوفان گیرد

چون نوح به دست ماست دریا به جوی

شمارهٔ ۱۲

اطلاعات

برگردان به زبان ساده