هوش مصنوعی: دل من از کنارش رفت و موهایش جایی برای خود درست کردند. مانند موم که از حرارت آتش نرم و شکل پذیر می‌شود، چهره‌اش را ببین که چطور ذوب شده است.

هوش مصنوعی: در این دنیا، هزاران نشانه و علامت وجود دارد که نشان‌دهنده‌ی عشق من به توست. آیا دیده‌ای که چگونه عشق به تو در زندگی‌ام تاثیر گذاشته و چه نقشی در آن ایفا کرده است؟

هوش مصنوعی: دل ضعیف و غمگین من به تو پناه آورده است. هیچ کس در این دنیا را نمی‌شناسد که درک کند تو چه کسی هستی و چقدر مهمی.

هوش مصنوعی: من گفتم که از دیارت سفر کنم، اما عشق و خیالات تو مانند دو اسب، به سرعت در ذهن من تاختند و مانع رفتن من شدند.

هوش مصنوعی: می‌گویند که جذابیت و زیبایی آن محبوب من حد و مرزی ندارد، آیا هیچ وقت دل کسی را که از وصال من خسته بوده باشد، شناخته است؟

هوش مصنوعی: به عشق فکر می‌کردم و احساس می‌کردم که این عشق بال و پر می‌خواهد. اما قلب من به خاطر زیبایی‌های آن عشق به دام افتاد و در زلف‌های آن محبوب خانه‌ای برای خود ساخته است.

هوش مصنوعی: تا وقتی که عشق تو را شناختم، دل من در این دنیا، به چشم مردم این جهان ناشناخته باقی ماند.