هوش مصنوعی: عشقم، معشوقه‌ام دلش سخت و بی‌احساس است و از نام عاشقانی که او را دوست دارند، شرمسار و فراری است.

هوش مصنوعی: دل من از درد دوری او می‌سوزد و اکنون بادی که از غم او می‌وزد، در دست من است.

هوش مصنوعی: من با او در صلح و دوستی هستم، اما چرا او همیشه با ما دشمنی می‌کند؟

هوش مصنوعی: در روزهای دوری از او، دل من به شدت مانند دهانش احساس تنگی و کسالت می‌کند.

هوش مصنوعی: در باغ دل ما درخت سرو بلندی وجود دارد که به وسیلهٔ نیرنگ و فریب، دستانی بر آن تسلط یافته‌اند.

هوش مصنوعی: چرا آن معشوق بی‌گناه، که ظالم است، به خون دل ما راغب است؟

هوش مصنوعی: خوشا حال کسی که در این دنیا همه‌چیز را با دقت و توجه می‌بیند و می‌شنود و به فهم و درک عمیق از آنچه دور و برش می‌گذرد، دست یافته است.