هوش مصنوعی: ما از راهی که به سر کوی عشق و غم تو می‌رسد، نمی‌توانیم خارج شویم. این مشکل است، زیرا به جز این کوی، هیچ مسیری برای ما وجود ندارد.

هوش مصنوعی: عشقت را برای من بردی و باعث شدی که دلم همواره در غم باشد. حالا اینقدر رنج می‌کشم که تنها چیزی که دارم خون جگر است.

هوش مصنوعی: این شب، شب غم و اندوه فاصله و جدایی است. افسوس که در این شب هیچ نشانی از صبح و روشنی وجود ندارد.

هوش مصنوعی: در تاریکی این شب، چه کسی می‌تواند قدمی بردارد، چرا که این مسیر پر از ترس و امید، راه رسیدن به صبح نیست.

هوش مصنوعی: از سوختن جهانی در آتش جدایی تو می‌گوید، اما در دل تو حتی یک ذره از این درد و رنج وجود ندارد.

هوش مصنوعی: چرا توجهی به من نکرد آن سرو خوش‌اندام که حتی به زمین هم نمی‌نگرد؟

هوش مصنوعی: در مدرسه عاشقان تلاش زیادی کردیم، اما هیچ چیز جز محبت و نشانه‌های عشق تو در خاطر ما باقی نمانده است.