هوش مصنوعی: اگر دردی از عشق دوست دارم و هیچ طبیبی نتواند به من کمک کند، پس هیچ دارویی برای این درد نخواهم داشت، زیرا به غیر از وصال محبوب، درمانی وجود ندارد.

هوش مصنوعی: در دنیا گل‌ها و باغ‌ها بسیار هستند، اما هیچ‌کس مانند تو زیبا نیست و هیچ‌کس نمی‌تواند به اندازه من که مانند بلبل به تو عشق می‌ورزم، تو را ستایش کند.

هوش مصنوعی: اما ای معشوق، از باغ گلستان وجود تو جز خاری در روز جدایی نصیب ما نمی‌شود.

هوش مصنوعی: من در دیار تو غریب و سرگردان هستم. اگر به حال من نگاهی بیندازی، هیچ چیز عجیب و غریبی نخواهد بود.

هوش مصنوعی: من با امید به درمان از سوی دوست، دردهای زیاد را تحمل می‌کنم؛ چون هیچ‌چیزی بدتر از درد ناشی از ظلم و ستم رقیب نیست.

هوش مصنوعی: اگرچه ما از هم دوریم و آن سنگدل ما را می‌کشد، اما این جدایی به این معنا نیست که به زودی به یکدیگر نخواهیم رسید.

هوش مصنوعی: هرچند که زندگی و عقل به اوج و ترقی رسیده‌اند، اما همواره اوجی وجود ندارد که در پی نشیب و افت نباشد.