شمارهٔ ۲۵۳
نظر به روی تو صبحی نشان فیروزیست
که حسن روی تو در غایت دل افروزیست
گشوده دیده ی جانم به روی مهوش تو
هزار شکر که این دولتم ز تو روزیست
چمن شده چو بهشت برین دگر باره
که زیب و زینت بستان ز باد نوروزیست
ز شوق رشته ی جانم چو شمع می سوزد
خود از تو حاصل ما در جهان جگر سوزیست
به غمزه با من و ابروش با کسی دیگر
همیشه کار تو جانا مگر کله دوزیست
نسیم باد بهاری به صبح خوش بویست
مگر ز سوی شمال و ز باغ پیروزیست
منم که جان به شب هجر می دهم تا روز
صبوح و دولت وصل تو تا که را روزیست
سخن کرانه ندارد در این جهان لیکن
نشان ختم سخن در جهان جهان سوزیست
اطلاعات
وزن: مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن (مجتث مثمن مخبون محذوف)
قالب شعری: غزل
منبع اولیه: چکامه
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
نظر به روی تو صبحی نشان فیروزیست
که حسن روی تو در غایت دل افروزیست
هوش مصنوعی: نگاه به چهرهات مثل صبحگاهی است که نشانهای از خوشبختی و پیروزی دارد، زیرا زیبایی چهرهات دلها را به شدت شاد و پرشور میکند.
گشوده دیده ی جانم به روی مهوش تو
هزار شکر که این دولتم ز تو روزیست
هوش مصنوعی: چشمان جانم به روی زیبایی تو گشوده شده است و باید هزاران بار شکر بگذارم که این سعادت و خوشبختی از تو نصیبم شده است.
چمن شده چو بهشت برین دگر باره
که زیب و زینت بستان ز باد نوروزیست
هوش مصنوعی: چمن به زیبایی بهشت میماند و این زیبایی و شکوه باغ به خاطر وزش باد نوروزی است.
ز شوق رشته ی جانم چو شمع می سوزد
خود از تو حاصل ما در جهان جگر سوزیست
هوش مصنوعی: از عشق، وجودم مانند شمع میسوزد و تنها نتیجهی این عشق در زندگی، درد و رنجی عمیق است.
به غمزه با من و ابروش با کسی دیگر
همیشه کار تو جانا مگر کله دوزیست
هوش مصنوعی: تو با ناز و اشارتت همیشه دل مرا به دست میآوری، اما ابروهایت را برای کسی دیگر بلند میکنی. آیا میشود که تو فقط بازیگر این نمایش باشی؟
نسیم باد بهاری به صبح خوش بویست
مگر ز سوی شمال و ز باغ پیروزیست
هوش مصنوعی: نسیم خوشایندی از سمت شمال و باغ پیروزی در صبح بهاری میوزد.
منم که جان به شب هجر می دهم تا روز
صبوح و دولت وصل تو تا که را روزیست
هوش مصنوعی: من آمادهام که در شب غم دوری تو جان بسپارم تا اینکه روزی برسد که دوباره با تو به وصال برسم و روز خوشی را تجربه کنم.
سخن کرانه ندارد در این جهان لیکن
نشان ختم سخن در جهان جهان سوزیست
هوش مصنوعی: در این دنیا، گفتار و سخن هیچ محدودیتی ندارد، اما نشانهای که نشاندهنده پایان سخن است، دردی عمیق و سوزان در زندگی وجود دارد.