شمارهٔ ۱۳۶
دل ربایی دلبری داریم چست
دل ربود و جان فدا کردم نخست
بر لب سرچشمه ی آب حیات
چون قد و بالای او سروی نرست
چون قدش سروی نباشد در چمن
پیش روی او سخن گویم درست
درد هجرانت چه گویم دلبرا
روی جانم را به خون دیده شست
چون به جست و جوی او جان داده ام
از میان ما کناری از چه جست
بی وفا گویی مرا در عاشقی
بدخویی و بی وفایی کار تست
ضایعم مگذار باری ای صنم
چون جهانی بر امید وصل تست
اطلاعات
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مسدس محذوف یا وزن مثنوی)
قالب شعری: غزل
منبع اولیه: چکامه
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
دل ربایی دلبری داریم چست
دل ربود و جان فدا کردم نخست
هوش مصنوعی: در دلربایی، عشقی داریم که بسیار ماهرانه دلها را میرباید و من برای آن عشق، جان خود را قربانی کردم و این عشق را از همان ابتدا پذیرفتهام.
بر لب سرچشمه ی آب حیات
چون قد و بالای او سروی نرست
هوش مصنوعی: در کنار چشمه ی آب حیات، هیچ بلندای خوش قامت و زیبایی به اندازه ی او وجود ندارد.
چون قدش سروی نباشد در چمن
پیش روی او سخن گویم درست
هوش مصنوعی: اگر قدش مانند سرو نباشد، در برابر او سخن میگویم به راستی و درست.
درد هجرانت چه گویم دلبرا
روی جانم را به خون دیده شست
هوش مصنوعی: درد دوری تو را چه بگویم ای عزیز؟ چشمانم از گریه برای تو پر از خون شده است.
چون به جست و جوی او جان داده ام
از میان ما کناری از چه جست
هوش مصنوعی: زمانی که برای یافتن او جانم را فدای کردهام، چرا از میان ما کنار میروی؟
بی وفا گویی مرا در عاشقی
بدخویی و بی وفایی کار تست
هوش مصنوعی: به نظر میرسد که تو بیوفا هستی و در عشق، بدخویی و خیانت را تلافی میکنی.
ضایعم مگذار باری ای صنم
چون جهانی بر امید وصل تست
هوش مصنوعی: ای معشوق، مرا تنها نگذار، زیرا امید من به وصالت مانند جهانی بزرگ است.