هوش مصنوعی: لطفاً لبان زیبا و شیرینم را مورد عنایت قرار بده تا به واسطه آن، زندگی و روح تازه‌ای به وجود من ببخشی.

هوش مصنوعی: ای جان و جهان، تو همچون شکر هستی که به من ندادیش؛ آیا این کم از زکات و بخشش نیست؟

هوش مصنوعی: از دوستم جز این خواسته‌ای ندارم که در کنارش احساس ثبات و آرامش کنم.

هوش مصنوعی: بر لبان من نشانی از عشق تو هر سال می‌درخشد، مانند نوری که از چشمانت می‌آید.

هوش مصنوعی: اگر دیدی که کسی در دلش غم و اندوهی دارد، به او بگو که باید از دلش بنویسد، حتی اگر ابزاری برای نوشتن نداشته باشد.

هوش مصنوعی: من به لب‌های شیرین آن محبوب بسیار علاقه‌مندم، اما از نوشیدن آب زلال و گوارا نیز بی‌نیاز نیستم.

هوش مصنوعی: در دنیای عشق تو، ای پادشاه بزرگ، قلب من کاملاً تسلیم شده است.