هوش مصنوعی: ای دوست، حال من مانند حالت پریشان و به هم ریخته‌ی موهایت است. تو چرا نمی‌پرسی که روزگارم چگونه می‌گذرد؟

هوش مصنوعی: بهتر است کمی دقت کنی و به عشق و وصال بیندیشی. گویی اگر شبی به سراغم بیایی، می‌توانی دنیایی جدید را تجربه کنی که همه زیبایی‌ها در دستان توست.

هوش مصنوعی: حال من بد است مانند خال سیاه تو، زیرا همیشه در دام دو زلف و خال تو گرفتارم.

هوش مصنوعی: اگر به وضع من بیچاره رحم کنی، چه اتفاقی خواهد افتاد؟ چون از درد و غم دوری تو حال من بسیار بد است.

هوش مصنوعی: از آتش عشق تو مثل چوب عود می‌سوزم و به شدت گریه می‌کنم، مانند نی که در غم تو ناله سر می‌دهد.