هوش مصنوعی: روزی مردی به دیگران گفت که باید با جان شاه آفرین دست در دست یکدیگر باشیم.

هوش مصنوعی: بیهوده است در اینجا بی‌کار نشستن، چرا که آن کسی که با کوه مبارزه کرده، ارزش و تجربه‌ای دارد.

هوش مصنوعی: اگر به‌خاطر ترس، دشمن به تو نزدیک نشود، پس دلت از این جنگل خسته نخواهد شد.

هوش مصنوعی: امروز بر خاک دشمن غبار و کثیفی را از بین بردی، تا آنجا که کوه از سرما و شدت آن نابود شود.

هوش مصنوعی: خسرو از کار او آگاه نیست و نمی‌داند که جز راهی که ما می‌رویم، راه دیگری وجود ندارد.

هوش مصنوعی: اگر کسی به سمت ما بیاید، بدون معطلی او را با یک نامه به دام می‌اندازم.

هوش مصنوعی: او را به نزد شاه بفرستد وگرنه ما سپاهی بر او خواهیم فرستاد.

هوش مصنوعی: به کسانی که به ایستادگی و مقاومت معروف هستند و همچنین به ایرانیان، در نزدیکی شاه قدرتمند بند و زنجیر بزنید.

هوش مصنوعی: کسی که بر رقیبان خود پیروز می‌شود، می‌تواند با افتخار خود را معرفی کند و نامش را در دل‌ها جای دهد.

هوش مصنوعی: سالار چین چنین پاسخ داد: به حق و به دین خود سوگند می‌خورم.

هوش مصنوعی: من از میدان جنگ بازنمی‌گردم مگر اینکه دشمن را به چنگ آورده و او را به اسارت درآورم.

هوش مصنوعی: اگر بخواهم از او انتقاد کنم، نباید به ذهن خردمندش توهین کنم و نباید برای این کار قسم یاد کنم.

هوش مصنوعی: هرگز کسی به سوی دست تو دراز نخواهد شد، جز آن که خود زمانه به او ضربه‌ای زده باشد.

هوش مصنوعی: هیچ چیزی بدتر از سوگند نیست، زیرا سوگند، مانند یک خونخواره، فرد را از مسیر راست منحرف می‌کند و هیچ چیز دیگر به اندازه آن خطرناک نیست.

هوش مصنوعی: آن مرد به پادشاه گفت: ای شهریار، حالا به سخنان من توجه کن.

هوش مصنوعی: تو با خواسته و انگیزه‌ای که از حس انتقام داری، برای اینکه به انتقام فرزند دشمن بپردازی، به زحمت و سختی توسل جستی.

هوش مصنوعی: اگر از این مکان به جای دیگر برگردی، نه اینکه از میدان جنگ با دشمن خود بازگردی.

هوش مصنوعی: بار دیگر به سوی دشمن برو، زیرا که تو جوانی و نیروی تازه‌ای در خود داری.

هوش مصنوعی: وقتی که دشمن در بلندی‌ها پنهان شده و ما در پایین زمین هستیم، آیا می‌توانیم به او حمله کنیم، ای شاه چین؟

هوش مصنوعی: اما فرزند پادشاه دنیا در دل خود آرزوهایی دارد.

هوش مصنوعی: کسی که به دیدار تخت شاه بیاید، از خوشبختی شاه دلش شاد می‌شود.